အခန္း (၁၃)
မညီမွ်ျခင္း
ျမတ္ႏုိးေဝတစ္ေယာက္ အိပ္ယာမွ ႏုိးလာေတာ့ ေန႔ခင္း ၁၁ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ လက္မ်ား ကပ္ေနသျဖင့္ ဆုတ္လုိက္ ျဖန္႔လုိက္ လုပ္သည္။ သတိရသျဖင့္ ဗုိက္ကုိ စမ္းေတာ့ လီးရည္က အခုမွ ေျခာက္စျပဳသည္။
“မုိးလင္းၿပီ ျပန္ၾကရေအာင္”
ဟု အျပင္မွ တံခါးထုသံၾကားေတာ့ ကုိႏုိင္က လုိးမၿပီးေသး။ ကုိေဆြက လီးျဖင့္ ႏုိ႔ကုိ ထုိးကစားကာ လုိးခြင့္ကုိ ေစာင့္ေနသည္။
“ခဏ ခဏ” ဟု လွမ္းေအာ္ရင္း ကုိႏုိင္က လီးကုိ ဆြဲထုတ္သည္။ ကုိေဆြက အေလာတႀကီး ေစာက္ပတ္ကုိ ဆက္လုိးသည္။ ကုိႏုိင္က ဗိုက္သားေပၚ ကြင္းထုခ်သည္။ လီးရည္မ်ား တျဗစ္ျဗစ္ ဗုိက္သားေပၚ က်လာသည္။ ကုိေဆြလည္း ခဏသာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသြင္းၿပီး ေအာက္မွေန၍ ဗုိက္သားေပၚ လီးရည္ကို လြတ္ခ်သည္။ ေနာက္ဆံုးခ်ီ ျဖစ္၍လား မသိ။ လီးရည္ကုိ မေသာက္ခုိင္း၊ မစားခုိင္းေတာ့။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုိးၿပီးေနာက္ ေမာေနသည့္ သူမကုိ ပစ္ထားကာ တစ္ခြန္းႏႈတ္မဆက္ဘဲ ထြက္သြားၾကသည္။ သူမကုိ လုိးဖုိ႔ သူမအခန္းထဲ လုိက္ဝင္လာၾကစဥ္ သူမအုိးကုိၾကည့္ၿပီး
“အုိးကေတာ့ စစ္ကုိင္းအုိးပဲ ေဟ့ေကာင္”
“ခရမ္းသီး ဘယ္ေလာက္ျပဳတ္ျပဳတ္ ပ်က္မယ့္အုိးလည္း မဟုတ္ဘူး”
“ေျပာင္းဖူးေလာက္ေတာ့ ျပဳတ္ပါကြာ”
သူမက ရွက္သျဖင့္ အိပ္ရာတြင္ တက္အိပ္ကာ မ်က္ႏွာကုိ အုပ္ထားသည္။ ခဏေနေတာ့ တစ္ေယာက္က တက္ခြကာ ေစာက္ဖုတ္ေပၚ လီးတင္လာသည္ကုိ သိရသည္။ တစ္ေယာက္က ႏုိ႔ကုိ အစံုလုိက္ကုိင္ စုိ႔သည္။ လီးတစ္ေခ်ာင္းက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေစာက္ေခါင္းထဲ ျမဳပ္ဝင္လာသည္။
“အ.. အု”
လီးကုိ မျမင္ရေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ႀကီးမည္ကုိေတာ့ ခန္႔မွန္း မိသည္။
“အပ်ိဳႀကီးေတြက လူလည္းလွသလုိ ေစာက္ဖုတ္ေတြလည္း လွတယ္ကြ”
“မ်က္ႏွာကုိလည္း အလွျပင္ ေစာက္ဖုတ္ကုိလည္း အလွျပင္ေပါ့ကြာ”
“အိစက္ေနတာပဲ ငါ့ေကာင္၊ ေဆာင့္လုိ႔ ေကာင္းလုိက္တာ”
“ေစာက္ဖုတ္ပဲ အလုိးခံမယ္ မ်က္ႏွာေတာ့ မျပဘူးထင္တယ္ကြ”
သူမ ပုိရွက္လာသည္။ လုိးေနသူက ကုန္းကာ ႏုိ႔စုိ႔သည္။ တစ္ေယာက္က သူမမ်က္ႏွာ အုပ္ထားေသာ ေခါင္းအံုးကုိ ဆြဲဖယ္သည္။ သူမ မျငင္းေသာ္လည္း မ်က္စိ မဖြင့္ဘဲ ေနသည္။ ေမးေစ့ကုိင္ကာ ပါးကုိ တရႊတ္ရႊတ္ နမ္းသည္။ ႏႈတ္ခမ္းကုိ စုပ္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း နာသျဖင့္ ညည္းမိသည္။ ခဏေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ ေႏြးခနဲ တစ္စံုတစ္ရာ လာထိသည္။ သူမလန္႔ျဖတ္ကာ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ “လီး”။
“ကမာၻ႔အေကာင္းဆံုး ေခ်ာကလက္ေလးကုိ ငံုၿပီး စုပ္လုိက္ပါဦးကြာ”
သူမ မစုပ္၍ မရေလာက္ေအာင္ လီးေခါင္းက ပါးစပ္ထဲ သိပ္ထည့္လာသည္။ လီးအနံ႔ကုိ ရြံမိသည္။ ေစာက္ပတ္ကလည္း နာသျဖင့္ ေအာ္ညည္းမိရာ လီးက အထဲသုိ႔ ပုိဝင္လာသည္။ လီးထိပ္က ေသးအရသာကုိ ခံစားမိသည္။ သူမ အႀကီးအက်ယ္ ရြံသြားသည္။ သြားအႀကိမ္ႀကိမ္တုိက္ လွ်ာအႀကိမ္ႀကိမ္ ပြတ္ေပးေနရျခင္းသည္ လီးစုပ္ေပးဖုိ႔ မဟုတ္။ စားစရာမ်ား စားသည့္ ပါးစပ္။ ေစာက္ပတ္ကုိ လုိးမည့္လီး အထည့္ခံရန္ မဟုတ္။ သူမေထြးထုတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ေဆာင့္လုိးသူက ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လုိးေနသည္။ လီးအစစ္နဲ႔ တစ္ခါမွ အလုိးမခံရဖူး။ လီးတုႏွင့္ က်ျပန္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အေပၚယံ ေလာက္ကုိသာ ေဆာ့ဖူးသည္။ တကယ့္လီးနဲ႔ တကယ္လုိးေတာ့ တကယ္နာသည္။ တကယ္နာေတာ့ ေအာ္ရသည္။ ေအာ္ေတာ့ ပါးစပ္ဟရသည္။ ပါးစပ္ဟေတာ့ တစ္ေယာက္က ပါးစပ္ထဲ လီးကုိ သိပ္ထည့္သည္။
“အူး အြန္း အူး ဝူး အြန္း”
လီးလာစုပ္ခုိင္းထားသူကုိ သူမ တြန္းထုတ္သည္။ ထုိခါမွ ပုိဆုိးေနသည္။ သူမလက္ကုိ ဆြဲကာ သူ႔အား ဖက္ခုိင္းသျဖင့္ သူမလက္ အျမန္ ျပန္႐ုတ္သိမ္းသည္။
“မင္း ဝင္ဆြဲလုိက္ဦး”
တစ္ေယာက္က ေစာက္ပတ္ကို လုိးရာမွ ရပ္ကာ လီးထုတ္ၿပီး ဖယ္သည္။ တစ္ေယာက္က ေစာက္ဖုတ္ကုိ ခ်က္ခ်င္း မလုိးေသးဘဲ လီးကုိ တင္ကာ ေခ်ာ္ထုိးသည္။ သူမက ေကာ့ေပးသည္။
“သူ႔ စိတ္လာေနၿပီ”
ဘာေျပာသည္ကုိ ရိပ္မိေသာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္က ခုေတာ့ တကယ္ယားေနၿပီ။ လီးတစ္ေခ်ာင္း ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လာတင္ေတာ့ သူမေစာက္ေခ်းနံ႔ ရေသာ္လည္း သူမ မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ လွမ္းဆြဲယူကာ ငံုလုိက္သည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔လည္း လီးတကယ္ တုိးဝင္လာသည္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ တစ္လွည့္စီ တက္ခြကာ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ေဆာ္ၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ မ်က္ႏွာကုိ မမွတ္မိေသာ္လည္း လီးကုိေတာ့ မွတ္မိလာသည္။ ထိပ္ႀကီးေသာ လီးကုိ ကုိေဆြ႕လီး။ သူက စထုိးစတြင္ နည္းနည္းေပ်ာ့သည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲ ေရာက္လွ်င္ မာလာသည္။ ဆြဲလည္း ဆြဲသည္။ တန္းကာ နည္းနည္းၾကမ္းၿပီး အဝင္အထြက္ ျမန္ေသာလီးက ကုိႏုိင့္လီး။ ဘယ္လုိလုိးလုိး အားမရေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ တက္ေဆာင့္ၾကရင္း ခဏေနေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ဖက္ေန၍ ပါးစပ္ထဲ လီးရည္သြင္းသည္။ သူမကုိ တက္လုိးေနစဥ္ကတည္းက သူမ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ၿပီးထားၿပီး ျဖစ္ရာ သူမမွာ အားကုန္ၿပီး နည္းနည္း တုန္ေနသည္။ လီးရည္ေတြ ပါးစပ္ထဲ တျဗစ္ျဗစ္ဝင္လာမွန္း သိသည္။ ရြံသျဖင့္ ေထြးထုတ္ေသာ္လည္း အားမပါ။ အာေခါင္လည္း ေျခာက္ေနသျဖင့္ မ်ိဳခ်မိသည္။ တစ္ေယာက္က ႏႈတ္ခမ္းေဘးတြင္ ေပေနေသာ လီးရည္ကုိ လက္ညိဳးျဖင့္ သပ္ကာ ပါးစပ္ထဲ ထည့္သည္။ သူမလည္း စုပ္ေပးလုိက္သည္။
“ေစာက္ရမ္း ခုိက္သြားၿပီ ျမတ္ႏုိးေဝ”
တစ္ေယာက္က ေျပာၿပီး သူမကုိ နမ္းသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းလည္း စုပ္သည္။ သူမကုိ စံုေအာင္ နမ္းရင္ စုပ္ရင္း ေအာက္ကုိ နမ္းဆင္းကာ ေစာက္ဖုတ္ကုိလည္း လ်က္သည္။ ေစာက္ေစ့ကုိလည္း ကလိသည္။ လွ်ာျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းကုိ ေမႊသည္။ လီးေတာင္လာေတာ့ လီးစုပ္ခုိင္းသည္။ ပံုစံေျပာင္းေနခုိင္းကာ လုိးၾကသည္။ လီးရည္ကုိ စားခုိင္းသည္။ ခဏနားကာ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ဆြဲသည္။ ဆြဲရင္း စကားမ်ား ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ၿပီးခါနီးေတာ့ ဗုိက္သားေပၚ လီးရည္ေတြ လြတ္ခ်သြားၾကသည္။
မေန႔ညက အျဖစ္အပ်က္ကုိ ျပန္စဥ္းစားမိၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိ အလန္႔တၾကား ငံု႔ၾကည့္မိသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ မေန႔ညက ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ကုိ ခံေပးခဲ့သည္မွာ သူမဟုတ္သည့္အတုိင္း။ ေအးေဆးျဖစ္ေနသည္။ ရွက္သျဖင့္ လက္ညိဳးကုိ ကုိက္လုိက္သည္။
“ထြီ”
တံေတြးကုိ ေထြးမိသည္။ ဟြန္႔ လီးရည္ေတြ။ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ၿပံဳးကာ အိပ္ရာမွ ထလုိက္သည္။ ဟုိေကာင္မေတြ ၾကည့္ေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မထေသး။ ေရမုိးခ်ိဳးကာ စားစရာမ်ား ထြက္ဝယ္ၿပီး ဒင္းေလးတုိ႔ကုိ အိပ္ယာမွ ႏႈိးလုိက္သည္။ သင္းေလးတုိ႔က ရွက္ကုိး ရွက္ကန္းျဖစ္ေနေသးသည္။ ေရမုိးခ်ိဳးကာ ထမင္းစားၾကသည္။ အားေဆး ေသာက္လုိက္ေတာ့ လူေတြ လန္းသြားသည္။ မေန႔ညက အေၾကာင္းအေတြ႕အႀကံဳကုိ သူတေပါက္ ငါတစ္ေပါက္ ေျပာၾကသည္။
“ဒီည တကယ္ ျပန္လာမွာလား မသိဘူးေနာ္”
“အမေလး မပူနဲ႔ ဘာတဲ့ သူတုိ႔ေျပာတာ ေနာက္ေပါက္က ေနာက္ည တဲ့”
“အဲဒါ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ”
“နင္တုိ႔ရ႕ဲ ခ်ီးထြက္ေပါက္ ဖင္ေလးကုိ သူတို႔ေပါင္ၾကားထဲက ဟာနဲ႔ ဆုိ႔ထားေပမယ္ တဲ့”
“ဟင္ တကယ္”
“ဘာလဲ နင္က ေၾကာက္လုိ႔လား”
“ဖင္ေတာင္ ယားလာသလုိပဲ”
“ေစာက္ေကာင္မ”
“ ဟား ဟား ဟား”
“ခစ္ ခစ္ ခစ္”
ထုိည၌ သူတို႔၏ အိမ္တြင္ ဘီလူးဆုိင္းတီးကာ ေခြးဇာတ္ကသည္။ မေန႔ညလုိ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မရွက္ၾကေတာ့။ ပထမခ်ီတြင္ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကုိ လုိးလုိက္တယ္ဆုိတာကုိ ေျပာျပ၍ မရေအာင္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ လီးစုပ္ေပးသူ၊ ေစာက္ဖုတ္ လ်က္ေပးသူ၊ ပက္လက္ေနခုိင္းသူ၊ ကုန္းခုိင္းသူႏွင့္ ပြစိတက္ကာ မီွရာ လုိးၾကသျဖင့္ ဘာမွန္းကုိ မသိလုိက္။
“ပထမ အေနနဲ႔ ငါတုိ႔ရ႕ဲ လီးအေၾကာင္းကုိ မင္းတုိ႔သံုးေယာက္ သိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ငါတို႔မလုိးဘဲ တမင္ဥထားတ့ဲ မင္းတို႔ရဲ႕ ဖင္ကုိ လုိးဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္ဖင္ကုိ ဘယ္လီးနဲ႔ သင့္ေတာ္လဲ ဘယ္လီးကုိ ကုိယ့္ဖင္ကုိ လုိးေစခ်င္သလဲ ဆုိတာကုိ မင္းတုိ႔ အလုိးခံမယ့္ ဖင္ပုိင္ရွင္ကုိယ္တုိင္ လာေရာက္ၿပီး လီးကုိ ေရြးယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္”
ျမတ္ႏုိးေဝ၊ ဇာျခည္ေဇာ္ႏွင့္ သီတာစုိးတုိ႔သည္ လီးရည္မ်ားသူ႔ပါး ကုိယ့္ပါး ေပၚတြင္ ေျပာင္ေအာင္ လွ်က္ၾကရင္း ကုိေအာင္က ေျပာသည္။ သူမတုိ႔သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၾကသည္။
“ရွင္တုိ႔ေနာ္ ေရွ႕ေပါက္တစ္ေပါက္လံုး ရွိေနရက္သားနဲ႔”
“ေဟ့ ေနာက္မွ ေနာက္ေပါက္ကုိလည္း လုိးပါရွင္ လာလုပ္ေနမွာစုိးလုိ႔ ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ ေနာက္ေပါက္ကုိ ေဖာက္ထားေပးတာ ေနာ္၊ ေနာက္ေပါက္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆုိတာ ခံဖူးမွ သိတာပါ”
“အမေလး လုိးခ်င္ လုိးခ်င္ေျပာစမ္းပါ”
“ဟား ဟား သီတာစုိးရယ္၊ ဒီည ညည္းကုိ အရင္ေဖာက္မယ္”
“ေဖာက္ ဘေရာက္ေပါ့”
“ဟား ဟား ဟား သေဘာက်သြားၿပီ၊ သတိရလုိ႔ ေျပာရဦးမယ္၊ ငါတုိ႔ကုိ ဖင္လုိးတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တဲ့ ေကာင္မနာမည္ကလည္း သီတာပဲသိလား။ ဒါေပမယ့္ သူ႔နာမည္က ၿဖိဳးသီတာတဲဲ့”
ၿဖိဳးသီတာဆုိတာ နာမည္ရင္းေတာ့မဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ ၿမိဳ႕ေရာက္လာေတာ့ ဒီနာမည္ကုိ ယူလုိက္တာ။ အစက စားေသာက္ဆုိင္ရ႕ဲ ထမင္းခ်က္ခန္းမွာ လုပ္တာ။ အဲမွာ ကုိငယ္ဆုိတဲ့ သူနဲ႔ေတြ႕တယ္။ ကုိငယ္အခ်စ္ကုိ ယံုလုိ႔ ဘဝကုိ ပံုအပ္လုိက္ေပမယ့္ အစာဝေတာ့ ကုိငယ္က ဌာနကုိ ျပန္သြားတယ္။ ကုိငယ္သင္ေပးခဲ့လုိ႔ နည္းနည္းေတာ့ ညဳတတ္လာၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ခ်ဴစားလုိ႔ရသူကုိ ခ်ဴစားေပါ့။ ေပးသင့္တာ ျပန္ေပးရင္း ၾကာေတာ့ ေၾကးစား ျဖစ္လာတယ္။ ေၾကစားပီပီ လုပ္သက္ရင့္လာေတာ့ ဖာခံေပါ့။ ေနာက္ေပါက္ကုိ ေၾကးႀကီးေပးေတာ့လည္း ေဖာက္ခြင့္ေပးရတာေပါ့။ အေပါက္စံုစံုနဲ႔ ေရာင္းရလည္း ေနာက္တက္ေလးေတြက ပုိလန္းေတာ့ ေနရာဖယ္ေပးရတာေပါ့။ ေစ်းသိပ္မေကာင္းေတာ့လည္း အျပင္ထြက္ေရာင္းရတာေပါ့။ အျပင္မွာက ေနာက္ေပါက္ကုိ သိပ္မကစားၾကဘူး။ ရွင္တုိ႔က ရွင္တုိ႔ကုိယ္ရွင္တုိ႔ လူမ်ားလွၿပီ ထင္ေနတာ။ ကၽြန္မက တစ္ရက္ကုိ အေယာက္သံုးဆယ္ျပည့္ေအာင္ ခံခဲ့ဖူးတာပါ။ ရွင္တုိ႔က ေနာက္ေပါက္ကုိ မကစားဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္မကုန္းေပးထားမယ္။ ေနာက္ေပါက္ကုိ ရဲရဲသာခ်။ ဆုိၿပီး ေကာင္မတစ္ေကာင္ သင္ေပးလုိ႔ တုိ႔ေနာက္ေပါက္ကုိ တြယ္တတ္သြားတာ။ တခ်ိဳ႕လည္း ဖာသာခံစားေနတာ ေနာက္ေပါက္ခံဖူးတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲလုိေလးေတြ႕လုိ႔ကေတာ့ တုိ႔က ရွယ္ေဖာက္ေပးၿပီးသားပဲ။ ညကင္းလုိလုိ ဘာလုိလုိနဲ႔ ဖာမေတြကုိ လုိက္ၿပီး ဖရီးခ်လာခဲ့တဲ့ သက္တမ္း ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဖင္အသစ္စက္စက္ကုိ ေဖာက္ေပးရတဲ့ ဖာမေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ေနၿပီ”
ကုိေအာင္က သူလုိးခဲ့ဖူးသည့္ ဖာမမ်ားအေၾကာင္း ေဖာက္သည္ခ်သည္။
“ခု လုပ္ေတာ့မလား”
သီတာစုိးက ေမးသည္။
“ခုေပါ့ကြာ၊ လာ ကုတင္ေပၚ ညည္းနဲ႔ ငါနဲ႔ေပါ့၊ က်န္တဲ့သူေတြက ဖူးကားကုိ လက္ေတြ႕က်က် ၾကည့္ၾကေပ့ါ”
“ဒါေပမယ့္...”
ဇာျခည္ေဇာ္က စကားကုိ တစ္ဝက္ တပ်က္ ဝင္ေျပာသည္။
“ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လဲ”
ကုိေအာင္က ေမးသည္။
“ကၽြန္မတုိ႔က လီးသံၾကားရင္ ေစာက္ရည္ေတြက တစိစိစုိလာတာ”
“ခုျမင္ေနရတဲ့အျပင္ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ လုိးေနတာကုိ ၾကည့္ေနရမွာဆုိေတာ့”
ျမတ္ႏုိးေဝနဲ႔ ဇာျခည္ေဇာ္ တစ္ေယာက္စီ ဝင္ေျပာသည္။
“လာ လာညီမေလးတုိ႔ ကုိႀကီးတုိ႔ဆီလာ”
ကုိႏုိင္က ေခၚလိုက္သည္။
“သူတုိ႔လက္ေခ်ာင္းနဲ႔တင္ ညည္းတို႔ ေလးငါးခ်ီၿပီးသြားမယ္”
ကုိေအာင္က ေျပာရင္း သီတာစုိးကုိ ကုတင္ေပၚတက္ခုိင္းကာ ဖင္ကုိ ၿဖဲသည္။ သီတာစုိးသည္ အသားအေရမ်ား ျဖဴဆြတ္ေနသည္။ အလုပ္အကုိင္မရွိ ကုိယ္အလွကုိသာ ဦးစားေပး ေနထိုင္သျဖင့္ အသားအေရလည္း ႏုအိေနသည္။ ရင္သားမ်ားက အခ်င္းခ်င္းကစားထားေသာေၾကာင့္ ထြားသည္။ တင္ကလည္း ျမင္သူတကာ ကြင္းတုိက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဝုိင္းစက္တင္းက်စ္ ေနသည္။ တင္ႏွစ္ျခမ္းကုိ ၿဖဲဟလုိက္ေတာ့ သီတာစုိးက ႐ုန္းကာ ထသည္။
“ရွက္တယ္ကြာ”
သီတာစုိးက ဒူးေစ့ထုိင္ကာ မ်က္ႏွာကုိ လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ထားေလသည္။
ဇာျခည္ေဇာ္ကုိ တစ္ဖက္တစ္ေယာက္စီဖက္ထားကာ ေပါင္ၾကားကုိ ဦးတည္ၿပီး ပြတ္သပ္ေနသည္။ ဖက္ထားသူက ကုိႏုိင္ႏွင့္ ကုိလင္းျဖစ္သည္။ ျမတ္ႏိုးေဝကုိ ကုိဝင္းႏွင့္ကုိသက္က ဖက္ထားသည္။ ကုိေဆြက အရက္ကုိ ဇိမ္ဆြဲေသာက္ရန္ စီစဥ္ေနသည္။
“ေကာင္မက ခုမွ လာရွက္ျပေနတယ္”
ဇာျခည္ေဇာ္က လွမ္းေျပာသည္။
ကုိေအာင္က တမ်ိဳးေျပာင္းသည္။
“လာ... ေနာက္မွ ဖင္ကုိ ေအးေဆးလ်က္ေပးမယ္၊ လုိးခါနီးမွေပါ့၊ ခုေတာ့ ကုိယ့္ဖင္ကုိ လုိးမယ့္ လီးကုိ ...”
ကုိေအာင္က စကားမဆံုးခင္ သီတာစုိးလက္ကုိ ယူၿပီး လီးကုိ လက္ျပန္ကုိင္ခုိင္းသည္။ သီတာစုိးက လီးကုိ ဖြဖြေလး လက္ျပန္ကုိင္ဆြဲကစားသည္။ လီးက ႀကီးလည္းႀကီး ရွည္လည္းရွည္ၿပီး ညိဳသည္။ ထိပ္က ခၽြန္သည္။ သူမလက္ေခ်ာင္း ေဖြးေဖြးၾကားမွာ ေႁမြေပြးဆုိးႀကီးတစ္ေကာင္လုိ မာန္အျပည့္ႏွင့္ တန္းမတ္ေနသည္။ ကုိေအာင္က သူမနဖူးမွ ဆံႏြယ္မ်ားကုိ သပ္ဖယ္ကာ သူမကုိ စုိက္ၾကည့္ေနသည္။ မ်က္ႏွာဝုိင္းဝုိင္းေလးႏွင့္ ျပည့္ဝန္းေသာ မို႔ေမာက္ေသာ ပါးလွလွေလးျဖင့္ လွေနေသာ သီတာစုိးသည္ ရွက္ႏုိးဟန္ျဖစ္ေနသည္။ တကယ္ ရွက္ေနသလား မရွက္ဘူးလားကုိ သီတာစုိးကုိယ္တုိင္ပင္ မသိပါ။ ကုိေအာင္က လက္တစ္ဖက္ကုိ ယူၿပီး လႁပြတ္ကုိ ကုိင္ခုိင္းသည္။ သီတာစုိးက တစ္ဖက္ျဖင့္ လီးတန္ႀကီးကုိ ဖြဖြဆြဲရင္း တစ္ဖက္ျဖင့္ လႁပြတ္ႏွစ္လံုးကုိ လွည့္ကစားသည္။
“ဖင္ခံရမွာ ေၾကာက္ေနတယ္ မဟုတ္လား”
ကုိေအာင္က ေမးသည္။
“သိဘူးကြာ”
“ဖင္ယားၿပီလား”
“သိဘူး သြား ရွက္ပါတယ္ဆုိမွ”
သီတာစုိး ေခါင္းငုံ႔ထားသည္။ ကုိေအာင္က ေမးေစ့ကုိကုိင္ကာ ဆြဲေမာ့သည္။
“ကုိႀကီးရ႕ဲလီးကုိ ေၾကာက္လုိ႔လား”
“ဘာလုိ႔ေၾကာက္ရမွာလဲ ဟြန္း”
သီတာစုိးကလည္း အလာႀကီးပါ။
“ဒါဆုိ ဖင္ေပးလုိးေတာ့ေလ”
“အရင္လ်က္ေပး”
“အာ ...”
“ဘာလဲ မလ်က္ဘူးလား”
“ကုန္းေလ၊ ဒီက လ်က္ခ်င္ေနတာ”
သီတာစုိး ကုန္းသည္။ တင္လံုးႀကီးက အေတာ္အယ္သည္။ တင္လံုးကုိ ေဘးမွေနကာ လက္ျဖင့္ဆုပ္ကုိင္ကာ နယ္သည္။ သီတာစုိးက ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္သည္။ ကုိေအာင္က ဖင္ေညာင့္႐ုိးသုိ႔ တံေတြးေထြးခ်သည္။ လ်ာရည္သည္ ေညာင့္႐ုိးမွ စီးေၾကာင္းအတုိင္း စီးဆင္းသြားရာ ဖင္ေပါက္တြင္ ထစ္ကာ ရပ္ေနသည္။ ဖင္ေပါက္က စူပြစူပြ ျဖစ္ေနသည္။ ကုိေအာင္က လက္ခလယ္ျဖင့္ ကလိသည္။ တင္လံုးကုိ လွ်ာအျပားလုိက္ထားကာ လ်က္သည္။ တင္ကုိ ၿဖဲသည္။ တံေတြး ထပ္ေထြးသည္။ ဖင္ေပါက္ကုိ လက္မျဖင့္ ဖိသိပ္သည္။ လွ်ာအခၽြန္ျဖင့္ ဖင္ေပါက္ကုိ ကလိသည္။ ထိ႐ံုေလး ထိေပးသည္။ သီတာစုိးမွာ ေကာ့လာသည္။ ညည္းသံလည္း ထြက္လာသည္။ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ တင္လံုးကုိ ျပန္ၿဖဲေပးသည္။ ကုိေအာင္ကလည္း တျခမ္းၿဖဲကာ ေစာက္ေခါင္းအဆံုးေလာက္မွ ဖင္ေပါက္ကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္လ်က္ေပးသည္။
အပ်ိဳႀကီးဘဝနဲ႔ အ႐ုိးထုတ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားေသာ သီတာစုိးတစ္ေယာက္ မေန႔ညကတည္းက လွ်ာရ႕ဲ အရသာကုိ သိခဲ့ဖူးၿပီ။ လွ်ာႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းကုိ ေမႊေတာ့ အပ်ိဳႀကီးလုပ္ေနမိသည္ကုိ ေနာင္တရမဆံုး။ ေဟာ ခု ဖင္ကုိ ေမႊေနျပန္ၿပီ။ အေၾကာမ်ား ပူဆင္းကာ တကုိယ္လံုးဆိမ့္ေနသည္။ ကုိေအာင္က ဖင္ေပါက္ကုိ ဖင္ေမြးၾကားမွ တျဗက္ျဗက္နဲ႔ လ်က္ကာ လွ်ာႏွင့္ ေမႊသည့္အခါ မေအာ္ညည္းဘဲ မေနႏုိင္ပါ။ သည္အရသာကုိ သူမ ေသသည္အထိ ေမ့ႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္။ ကုိေအာင္က တင္လံုးသားမ်ားကုိ ဖြဖြကုိက္ကစားေပးေသးသည္။
“အုိ ကုိေအာင္ရယ္ က်မေတာ့ စြဲသြားၿပီ”
ကုိေအာင္ကေတာ့ လ်က္ၿမဲ ဆက္လ်က္ေပးသည္။
“အူး ဝူး အား အင္း ကုိေအာင္ အား ကုိေအာင္ အား ေကာင္းလုိက္တာ အား”
တမ္းတမ္းတတ ေအာ္ညည္းမိသည္။ သူမ မေနႏုိင္ေတာ့ပါ။ ဖင္တစ္ခုလံုး စူပြကာ လီးကို ဆာၿပီ။
“လုိးေပးပါေတာ့ ကုိေအာင္ရယ္၊ ျမန္ျမန္လုိးေပးပါေတာ့၊ ရွင့္လီးႀကီးနဲ႔ ျမန္ျမန္လုိးပါေတာ့”
သီတာစုိးသည္ ကုိေအာင္လီးကုိ လွမ္းကုိင္ကာ ေျပာသည္။ ကုိေအာင္က သူ႔လီးကုိင္ထားေသာ သီတာစုိးလက္ကုိ အသာထပ္ကုိင္ကာ သူမဖင္ဆီသုိ႔ ေရႊ႕သြားသည္။ သီတာစုိးသည္ သူမဖင္ေပါက္တြင္ လာေတာ့ေသာလီးကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိင္ကာ ပြတ္ဆြဲလုိက္သည္။ ဖင္ေပါက္တစ္ဝုိက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္သည္။
“အ..”
ကုိေအာင္ပင္ ေအာ္ရသည္။ သီတာစုိးက လီးကုိ လက္ေခ်ာင္းဖ်ားျဖင့္ ဆက္ကုိင္ထားသည္။ ကုိေအာင္က ဖင္ေပါက္တည့္တည့္ ခ်ိန္လုိက္သည္။ ဖင္ယားေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သီတာစုိးသည္ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးေခါင္းႀကီး ဝင္လာသည္ကုိ အားမရဘဲ ဆက္ေကာ့သည္။ ကုိေအာင္ကလည္း သူ႔လီးႀကီးျဖင့္ အပ်ိဳႀကီး၏ ဖင္ပါကင္ကုိ ေဖာက္ခ်င္ေဇာျဖင့္ ထုိးထည့္သည္။ တဝက္ေက်ာ္လာေတာ့ အစိမ္းသက္သက္ ဖင္တစ္ခါမွ မခံဖူးေသာ သီတာစုိးတစ္ေယာက္ သိပ္မခံႏုိင္ေတာ့။
“အား အ.. နာ နာတယ္ အား အ ကၽြတ္ ကၽြတ္ကၽြတ္ အအ”
“ခဏေလးပါကြာ”
ကုိေအာင္ ျပန္ေခ်ာ့ကာ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးတဝက္စုိက္ခ်ထားၿပီး ႏုိ႔ကုိ လွမ္းဆြဲ၍ ကစားေပးသည္။ အနာသက္သာ လာခ်ိန္ ကုိေအာင္က ဆက္သြင္းသည္။ သီတာစုိးသည္ တင္းၾကပ္စြာ ဖင္ထဲ ဝင္လာေသာ လီးအရသာကုိ ခံစားသည္။ ဝမ္းခ်ဳပ္၍ အီးပါရခက္ကာ ဖင္ေခါင္းတြင္ အီးတံုးမာႀကီး တစ္ခံေနသလုိ ျဖစ္ေနသည္။ မထြက္သည့္အျပင္ တုိးဝင္လာသည္ကေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့။ ကုိေအာင္က သံုးပံုႏွစ္ပံုေလာက္သာ ထည့္ေသးသည္။ ဆက္မသြင္းေတာ့။ နည္းနည္းျပန္ထုတ္ကာ ျပန္သြင္းကစားသည္။ ကုိေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖင္ကုိ လုိးေပးသည္။ သီတာစုိးလည္း သိပ္မေအာ္ေတာ့။ နည္းနည္း ျမန္ေပးသည္။ သီတာစုိး အသံနည္းနည္းထြက္လာသည္။ ႐ုတ္တရက္ ဖင္ေပါက္ထဲကေန လီးကုိ ဆြဲထုတ္လုိက္ၿပီး ပြင့္အာေနေသာ ဖင္ေပါက္ထဲ တံေတြးေထြးထည့္သည္။ ေနာက္ လီးျပန္ေတာ့ကာ ျပန္ထုိးထည့္သည္။ တံေတြးမ်ားက တစိစိျမည္ေနသည္။
“အား အုိး အား ေကာင္း ေကာင္းတယ္ လုိး လုိး အဆံုးထိေအာင္ လုိး”
ကုိေအာင္ နည္းနည္းသြက္သြက္ေလး လုိးသည္။ သီတာစုိးတစ္ေယာက္ ဖင္ခံရသည့္ အရသာကုိ သိၿပီ။ ဖင္ကုိလုိးေနေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း အေတာ္ယားသည္။ လက္မေထာက္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းစုိက္ကာ ဖင္ေထာင္ေပးၿပီး လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ျပန္ပြတ္သည္။ ကုိေအာင္ကေတာ့ ဖင္ကုိ တႁပြတ္ႁပြတ္ အသံျမည္ေအာင္ လုိးေနသည္။ ဖင္က လမ္းေၾကာလည္း ပြင့္ တံေတြးမ်ားလည္း စုိရႊဲကာ ေလွ်ာေလွ်ာ႐ႈ႐ႈလုိးလုိ႔ ေကာင္းေနသည္။ အပ်ိဳႀကီး၏ ဖင္သည္လည္း လီးအရသာကုိ ေတြ႕ေနသည္။ တင္လံုးႀကီးမ်ားက တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသည္။ ေဆာင့္လုိက္တုိင္း တုန္တုန္သြားသည္။ ကုိေအာင္သည္ ခါးေစာင္းကုိ ကုိင္ကာ တခ်က္ခ်င္းစီ ေဆာင့္လုိးသည္။ သီတာစုိးက ယုိင္ယုိင္တက္သြားသည္။ လုိးထည့္လိုက္တုိင္း “အင့္ အင့္” ႏွင့္ ေရွ႕ပါပါတက္သြားသည္။ ကုိေအာင္က ခါးေစာင္းကုိ ကုိင္ကာ ဆြဲလုိးသည္။
“အား အြန္း အူး ဝူး အြန္း”
ဇာျခည္ေဇာ္လည္း သိပ္မေနႏုိင္ေတာ့။
“ဖင္ခ်ေပးေတာ့ အူး ဖင္ခ်ေပးၾကေတာ့”
သီတာစုိးဖင္ကုိ လုိးေနသည့္ ျမင္ကြင္းကုိ ကုိႏုိင္ႏွင့္ ကုိလင္း၏ အနမ္းမ်ားေအာက္တြင္ ၾကည့္ရင္း ကုိႏုိင္ႏွင့္ ကုိလင္းက တျဖည္းျဖည္း ေပါင္ၾကားကုိ ပြတ္သည္။ ေစာက္အံုကို ပြတ္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ကာ ႏုိ႔ကုိဆြဲသည္။ လွ်ာခ်င္းဖလွယ္သည္။ ႏုိ႔သီးကုိ စုိ႔သည္။ ေစာက္ေခါင္းကုိ ႏႈိက္သည္။ သူမ ဖီးလ္တက္လာေတာ့ ေစာက္ပတ္၏ အဓိကမိန္းကုိ ကလိသည္။
ဆက္ရန္ ရွိပါေသးသည္။ ............
