အခန္း(၅)
ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းခန္းမတစ္ခုလံုးကုိ ပံုစံေျပာင္း၍ ခန္းမတြင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီသာ ဝတ္ထားၾကေသာ ဆက္ေနာင္၏ေဘးတြင္ ဘသက္၊ ခ်စ္ေမာင္၊ ရဲလြင္ႏွင့္ စုိးေအာင္တုိ႔ တစ္ဘက္ႏွစ္ေယာက္စီ ဆိုဖာဆက္တီခံုတြင္ ထုိင္ေနၾကသည္။ ေဘးတြင္ မိသားစုအိပ္ ဆုိဖာကုတင္ႀကီးတစ္လံုး ရွိသည္။ စားပြဲခံုႏွစ္ခံု ရွိသည္။ စားပြဲ တစ္လံုးေပၚတြင္ လုိးဖုိ႔အသံုးျပဳ၍ ရသည့္ ႀကိဳးမ်ား၊ လည္ပတ္မ်ား၊ လီးတုမ်ားႏွင့္ စံုစိစြာ ရွိေနသည္။ ဗြီဒီယိုကင္မရာ ေဒါက္တုိင္တစ္ခုမွ ဗြီဒီယိုကင္မရာက record မီးနီေလး ျပေနသည္။ တုိက္႐ုိက္ျပေသာ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးရွိသည္။ ေဘးတြင္ အသံတုိးတုိးျဖင့္ အဂၤလိပ္ကားႏွင့္ အာရွကားမ်ား ျပေနေသာ ကြန္ပ်ဴတာ ႏွစ္လံုးရွိသည္။
"ေဒၚခုိင္ႏွင္း ႂကြပါခင္ဗ်ာ"
ေဒါင့္တစ္ေနရာတြင္ အလွျပင္ပစၥည္းမ်ား၊ အဝတ္အစားမ်ားထားသည့္ အခန္းကုိ လုိက္ကာျဖင့္ ဖြဲ႕ထားေပးသည္။ ထုိထဲတြင္ ခုိင္ႏွင္း၊ ဝတ္မႈံႏွင့္ မိုးယုတုိ႔ရွိသည္။ ထုိထဲမွ ခုိင္ႏွင္း ထြက္လာသည္။ ခုိင္ႏွင္းသည္ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ပြဲတက္ ဝတ္စံုေလး ဝတ္ထားသည္။ ခင္းထားေသာ ေကာ္ေဇာအတုိင္း လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။ အျပာရင့္ရင့္ ဝတ္စံုႏွင့္ ဆံပင္မ်ားကုိ ထံုးေႏွာင္ထားသည္။ မဟာနဖူးမွာ ထင္းေနသလုိ ရင္မွာလည္း တင္းေနသည္။ ကုိယ္ကုိ တစ္ပတ္လွည့္ျပေသာအခါ တင္မွာလည္း လံုးက်စ္ေနသည္။ သူတုိ႔ငါးေယာက္က ဝုိင္းဖြဲ႕၍ စားမတတ္ ၾကည့္ေနမိသည္။
ခုိင္ႏွင္းမွာ ေယာက်ာ္းမ်ားကုိ စိတ္ႀကိဳက္ကစားခဲ့သမွ် ယခုေတာ့ ဝဋ္လည္ေလၿပီ။ သူမ တစ္ကုိယ္လံုး ေပါင္းတင္ရင္း ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုကုိ ေခ်ာ့ရသည္။ အလွျပင္သည္။ ဝတ္စံုမ်ား ဝယ္သည္။ အားေဆးမ်ား ဝယ္ကာ ေကၽြးသည္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အခန္းက ပံုစံေျပာင္းေနသည္။ စားပြဲေပၚတြင္ လီးတုမ်ား၊ ပါးစပ္ပိတ္ဘုလံုးမ်ား၊ ႀကိဳးမ်ား၊ လည္ပတ္မ်ားစသည့္ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားကုိ ေတြ႕ရေတာ့ ၾကက္သီးနည္းနည္း ထမိသည္။ ခုိင္ႏွင္းသည္ ခုိင္းသည့္ အတုိင္း တေဝမသိမ္း လုိက္နာရသည္။ သူမဆီးစပ္တြင္ လိပ္ျပာ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ မုိးယုတြင္ ႏွင္းဆီ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ ဝတ္မႈံတြင္ အသည္းကြဲ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ ခဏ ခဏငုိၾကေသာ ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုကုိလည္း ေခ်ာ့ရသည္။ ခုိင္ႏွင္းသည္ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ဝတ္စံုျဖင့္ ဝတ္ကာ သေကာင့္သားမ်ားကုိ အျပင္ပန္း အလွျပသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ သူမ မ်က္ႏွာတြင္ ျပဳျပင္မြမ္းမံရေသာ အလွအပမ်ားကုိ ျမင္ဟန္မေပၚၾကပါ။ အျဖဴေရာင္ အတြင္းခံမ်ားသာ ဝတ္ထားၾကေသာ ဆက္ေနာင္တုိ႔ ငါးေယာက္သည္ သူမတင္ဆီကုိသာ အာ႐ံုေရာက္ေနၾကသည္။
"ဝတ္မႈံႂကြပါ"
ဝတ္မႈံကလည္း ျမန္မာ့႐ုိးရာ ဝတ္စံုအနီအစင္းေလး ဝတ္လာသည္။ အထင္တြင္ အမည္းေရာင္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ သူမလည္း ဆံပင္ကုိ ေနာက္သုိ႔ စီးထားသည္။ မဟာနဖူးျပင္ကုိ ရင္ႏွင့္ တင္နဲ႔ လုိက္ဖက္ေအာင္ ေျပာင္ေနေအာင္ ထားသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာက္ၿပီး ကုိယ္ကုိလွည့္ျပသည္။
"သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ လုိးႏုိင္မွာလဲ၊ သူတုိ႔ ငါးေယာက္ လီးငါးေခ်ာင္းပဲပါတယ္၊ ဘယ္သူမွ လီးႏွစ္ေခ်ာင္း မပါဘူး၊ ငါတုိ႔ သံုးေယာက္ကုိ တစ္ရက္တည္း အခ်ီ (၂၀) သူတုိ႔ မဆြဲႏုိင္ပါဘူး၊ ဆြဲႏုိင္လည္း မိန္းကေလးက အႏိုင္ခ်ည္းပါ၊ စစ္သား ႏွစ္ရာကုိ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ထိန္းတဲ့ ပံုျပင္ေတြ သိတယ္ မဟုတ္လား"
တင္ကုိ ပစ္ၿပီး ေလွ်ာက္လမ္းေဘးတြင္ ရပ္ေနလုိက္ေတာ့ ဆက္ေနာင္၏ မုိးယုကုိ ေခၚသံၾကားရသည္။ မုိးယုက ၾကက္ေသြးေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလး ဝတ္လာသည္။ ထမီစြန္းနဲ႔ အက်ႌစြန္းတြင္ ပန္းပြင့္ေလးပါသည္။ နဖူးကုိ ေပၚေအာင္ ဆံပင္မ်ားကုိ သပ္တင္ကာ ဆံညႇပ္ျဖင့္ ညႇပ္ထားၿပီး ဆံႏြယ္မ်ားကုိ ေဘးႏွစ္ဖက္သုိ႔ ခ်ထားသည္။ သူမလည္း တင္ကုိ ျပကာ ရပ္ေနလုိက္သည္။
"နည္းနည္းေလး ကုန္းၾကပါ"
ခုိင္ႏွင္းက ခါးေလးနည္းနည္းကုိင္းကာ ကုန္းေပးသည္။ မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံလည္း ခုိင္ႏွင္းလုပ္သျဖင့္ လုိက္လုပ္သည္။
"ရၿပီ ျပန္မတ္လုိက္ၿပီး တစ္ပတ္လွည့္ျပ၊ ၿပီးရင္ သြားေတာ့"
ဆက္ေနာင္တုိ႔ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ဆုပ္ကုိင္ထားရင္း တီးတုိး သဖန္းပုိး ထုိးၾကသည္။ ဘသက္အသံက ပုိက်ယ္သည္။
"အုိးေတြကေတာ့ စစ္ကုိင္းအုိးေတြခ်ည္းပဲ၊ အုိးစိမ္းကေတာ့ ပုိအယ္တယ္"
"ဒီေကာင္ ကြင္းေတာင္ ထုေနၿပီ ဟဟ"
အနီးရွိ ခ်စ္ေမာင္က လွမ္းေျပာသျဖင့္ ဘသက္က သူ႔ဟာကုိ အတြင္းခံထဲ မရမက ျပန္သိပ္ထည့္သည္။ ဆက္ေနာင္ အသံက လုိက္ကာ တစ္ဖက္ရွိ အလုိးေတာ္ခံရန္ေစာင့္ေနေသာ မမသံုးေယာက္ထံသုိ႔ ေရာက္လာသည္။ မမသံုးေယာက္က တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လုိက္ၾကသည္။ ေစာဒက တက္ခြင့္မရွိသည့္ အေျခအေန။
"မုိးယု ထြက္လာခဲ့ပါ၊ တစ္ေယက္တည္းေပါ့"
သစ္သီးတုိ႔တြင္ မွည့္သည့္အသီးက စားေကာင္းေသာ္လည္း မိန္းကေလးတုိ႔တြင္ စိမ္းသည့္အသီးက ပုိေကာင္းသည္ မဟုတ္ပါလား။
မုိးယုတစ္ေယာက္ ေျခလက္မ်ား နည္းနည္းေအးစက္ေနသည္။ ေလွ်ာက္၍သာ သြားလုိက္ရသည္။ ဘယ္ကေန ဘယ္လုိ ေရာက္သြားသည္ မသိ။
"ကုိယ့္ေဘးနားေလး လာထုိင္ၿပီး ဟုိကားထဲျမင္ေနရသလုိေလး ကုိယ့္ဟာကုိ မႈတ္ေပးပါဦး"
မုိးယုသည္ တံေတြးသီးသြားသည္။ အမိန္႔ကုိလည္း လြန္ဆန္လုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့။ ဆက္ေနာင္ ေဘးတြင္ ထုိင္ကာ ဆက္ေနာင္၏ အတြင္းခံကုိ ခၽြတ္လုိက္သည္။ ရဲလြင္က သူမႏုိ႔ကုိ လာစမ္းသည္။ စုိးေအာင္က သူမေျခသလံုးကုိ ပြတ္သည္။ ဆက္ေနာင္လီးႀကီးသည္ ဖီးစိမ္းငွက္ေပ်ာသီးလီးကုိ ေကာက္ေနသည္။ အေၾကာမ်ား ၿပိန္းၿပိန္းထေနသည္။ လီးလံုးကုိ ကုိင္ကာ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ လီးထိပ္ကုိ ဝုိင္းေပးလုိက္သည္။
"ဝူး ကၽြမ္းသားပဲ"
ေဘးမွ ၾကည့္ေနေသာ ဘသက္က ေျပာသည္။ ေနာက္မွ အက်ႌကုိ ခၽြတ္ေနၾကသည္။ သူမ ေရွ႕ကုိသာ မဲလ်က္ေပးေနလုိက္သည္။ စုိးေအာင္ထင္ပါသည္။ သူမတင္တစ္ျခမ္းကုိ ဖြဖြကုိက္သည္။ ဘသက္နဲ႔ ခ်စ္ေမာင္လည္း ထလာသည္။ သူမ ဒဲ့ေနကာ လီးကုိ စုပ္ေပးလုိက္သည္။ ဆက္ေနာင္က လီးကုိ ကုိင္ၿပီး ပင့္ထားသျဖင့္ ေဂြးေစ့မ်ားကုိ တစ္လံုးစီငံုသည္။
"ငံုးဥျပဳတ္ပူပူေလး"
မုိးယု၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာက္သို႔ ဆြဲသိမ္းထားသျဖင့္ လီးကုိ မကုိင္ရဘဲ စုပ္ေပးရသည္။ လီးေၾကာႀကီးကုိ လ်က္သည္။ လႁပြတ္ကုိ တစ္လံုးစီငံုခုိင္းသျဖင့္ ငံုသည္။ ႏုိ႔ကုိ တစ္ေယာက္တစ္လံုးကုိင္ကာ "ႏုအိေနတာပဲ" "အယ္ခ်က္ကေတာ့ ကန္းကုန္" "တင္းတယ္ေနာ္" "ႏုိ႔သီးကုိင္ၾကည့္ ေတာ္ေတာ္မာတယ္" စသျဖင့္ ေျပာေနၾကသည္။ ေနာက္မွ တင္ကုိ ၿဖဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိ ကစားေနၾကသူကလည္း "ခုနက အလုိးခံထားရေပမယ့္ ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ လန္းလန္းေလးပဲ ေဟ့ေကာင္ေရ" "ေစာက္ေစ့က ရဲတြတ္ေနတာေနာ္" "ေဟ့ ေစာက္ေစ့ကုိ ငါကလိမယ္" "ငါ လ်က္မယ္ကြာ၊ လ်က္ခ်င္စရာေလး" "တင္ကုိ ငါၿဖဲထားေပးမယ္" "ငန္တယ္ကြ ထြီ" "ဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြာ ငါလ်က္ၾကည့္မယ္" "အလကားေျပာတာ ငါဆက္လ်က္မယ္" တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္ လုပ္ေနၾကသည္။
မုိးယုသည္ ဆက္ေနာင္ကုိ ခြလုိက္သည္။
"ေသခ်ာၾကည့္ၾကရေအာင္"
ဟုဆုိကာ က်န္ေလးေယာက္က ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္ၾကသည္။ မုိးယုက မာထန္ေနေသာ ဆက္ေနာင္လီးကုိ ကုိင္လုိက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းတြင္ ေတ့လုိက္သည္။
"ေစာက္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ လီးႀကီးႀကီးဇာတ္လမ္း စပါၿပီခင္ဗ်ာ"
တစ္ေယာက္က ေျပာသည္။
"ကုိယ္တုိင္သြင္းမယ့္ ဇာတ္လမ္းခင္ဗ်"
တစ္ေယာက္က ေျပာျပန္သည္။ ကာမစိတ္ႂကြေဆးေသာက္ထား၍သာ မုိးယုတစ္ေယာက္ မြန္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔မဟုတ္ကေတာ့ မလြယ္ပါ။ လီးထိပ္ကုိ ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းတြင္ ေရွ႕ေနာက္ေမႊၿပီး ထုိင္ခ်လုိက္သည္။ ခုနက သူမအလုိမတူဘဲ ေဆာင့္လုိးခဲ့စဥ္က ဘာမွန္းမသိခဲ့ေသာ္လည္း ခုေတာ့ နာသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမအားစုိက္ကာ ေဆာင့္ထုိင္ခ်သည္။ လီးလံုးႀကီးမွာ သူမအဖုတ္ထဲ တျဖည္းျဖည္း ျမဳပ္ဝင္ေနသည္။
"အ.."
တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ သူမခဏ ျပန္ထုတ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးအစြမ္းေၾကာင့္ စိတ္က ႂကြေနသည္။ ျပန္ေဆာင့္ခ်သည္။
"အုိး......."
ဆံုးေအာင္ ျမဳပ္ဝင္သြားေတာ့ ဆက္ေနာင္က ေအာ္သည္။ မုိးယုက ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေပးသည္။ ဆက္ေနာင္သည္ မုိးယု၏ တင္ကုိဆုတ္ကုိင္ကာ အသာေလး ဆက္လုပ္ခုိင္းသည္။ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ အျပည့္ခံစားသည္။ မုိးယုက ဆက္လက္၍ ေဆာင့္ခ်သည္။ တပြက္ပြက္ျမည္ေနသည္။ က်န္ေလးေယာက္မွာ အံ့အားသင့္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က မုိးယုတင္လံုးကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ကာ သူကလည္း ေဆာင့္တက္သည္။ အားလံုးပုိဆာလာၾကသည္။
"ဘသက္ ျပင္ထား"
ဘသက္က ေဘးတြင္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေအာင္ေနကာ လီးကုိ ေထာင္ေနေအာင္ ကုိင္ထားသည္။ "ကဲ သူ႔ေပၚတက္" ဆက္ေနာင္က မုိးယုတင္ေလးကုိ ပုတ္လုိက္ၿပီး ေျပာင္းခုိင္းသည္။ မုိးယုက ဘသက္ေပၚတက္ေဆာင့္သည္။
"အုိး .. အား အုိး..."
ဘသက္လက္ကုိ ေနာက္သုိ႔ခ်ိတ္ကာ မုိးယုေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္လုပ္သည္ကုိ ၿငိမ္ခံသည္။ မုိးယု ေဆာင့္ခ်ၿပီ။ တပြက္ပြက္နဲ႔ ျမည္သည္။ မုိးယုႏုိ႔အံုေလး အထက္ေအာက္လႈပ္ခါေနသည္။ ဆံပင္မ်ားလည္း ဝဲလြင့္ေနသည္။ ဘသက္က မုိးယုႏုိ႔ကုိ လွမ္းကုိင္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ မုိးယုမွ က်န္သံုးေယာက္ဆီသုိ႔ တက္ကာ ေဆာင့္ရသည္။ ေခၽြးမ်ားပင္ စုိ႔ေနသည္။
"မင္းက ဒီနားမွာပဲ အနားယူလုိက္ဦး၊ ေဟ့ေကာင္ေတြ ပါးကုိ ဝေအာင္နမ္း၊ ႏုိ႔ကုိ ဝေနေအာင္ ကုိင္ၾကေပါ့၊ ကဲ အခန္းထဲက ဝတ္မႈံႂကြပါ"
ဝတ္မႈံတစ္ေယာက္ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ထြက္လာသည္။ သူမတစ္ကုိယ္လံုး ရွိန္းဖိန္းေနသည္။
"ကုိယ္ကုိ တစ္ပတ္လွည့္ျပပါဦး"
ဝတ္မႈံသည္ ေဘးသုိ႔ တစ္ခ်က္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ မုိးယုကုိ ရဲလြင္ႏွင့္စုိးေအာင္က အငမ္းမရ နမ္းေနၾကသည္။ ႏုိ႔ကုိလည္း ပင့္ေခ်ကုိင္ထားၾကသည္။ ဝတ္မႈံသည္ကုိယ္ကုိ တစ္ပတ္လွည့္လုိက္သည္။ ေက်ာကုိျပၿပီး အက်ႌကုိ ခၽြတ္ခ်သည္။ ထမီကုိ ခၽြတ္ခ်သည္။ ေဘာ္လီနဲ႔ စပင္ဒါကုိလည္း တစ္ပါတည္း ခၽြတ္လုိက္သည္။ ေနာက္ ကုိယ့္အဖုတ္ကုိ ကုိယ္အုပ္ထားကာ ျပန္လွည့္ေပးသည္။
"ေမာင္ေတာ္တုိ႔ လီးနဲ႔ မေတြ႕ရေသးတဲ့ မင္းရ႕ဲ အဖုတ္ကုိ ကုန္းၿပီး ၿဖဲျပေပးပါဦးလား သခင္မဖုရား"
ဆက္ေနာင္က သေရာ္သလုိလုိ ေျပာသျဖင့္ ဝတ္မႈံက လွည့္ကုန္းကာ တင္ကုိ ၿဖဲျပရေသးသည္။
"လန္းေတာ္မူတယ္ မဟုတ္လား ေမာင္မင္းတုိ႔"
ဆက္ေနာင္က ရယ္ကာ ေျပာသည္။
"မင္းရ႕ဲ အဖုတ္ကေန တစ္ဆင့္ မင္းရ႕ဲ သားအိမ္ကုိ ထုိးေမႊၿပီး မင္းကုိ နတ္ျပည္ပုိ႔ေပးမယ့္ ေဟာဒီေမာင္ရ႕ဲ လီးကုိ စုပ္ေတာ္မူေပးပါဦး သခင္မဖုရား"
ဝတ္မႈံသည္ ဘသက္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္လီးကုိ တစ္ဖက္စီကုိင္ကာ ဆက္ေနာင္၏ လီးကုိ စုပ္ေပးသည္။ ခဏသာ စုပ္ခြင့္ေပးသည္။ ေနာက္လွည့္၍ ေဆာင့္ခ်ေပးရသည္။ ဝတ္မႈံလည္း တစ္ေယာက္စီ ေနာက္လွည္ၿပီး ေဆာင့္ခ်ေပးရသည္။ ၿပီးေနာက္ ဘသက္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္၏ အနမ္းမ်ားေအာက္ ခဏနားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိ စုပ္သည္။ ႏုိ႔မ်ားကုိ ကုိင္သည္။ ဆက္ေနာင္က ခုိင္ႏွင္းကုိ ေခၚသည္။ ခုိင္ႏွင္းေရာက္လာၿပီး ဆက္ေနာင္ လီးကို စုပ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ေပါင္တစ္ဖက္ခြၿပီး ထိုင္ကာ ေဆာင့္ခ်ေပးသည္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ေပၚ ေဆာင့္ခ်ရသည္။
ကုတင္ေပၚသုိ႔ မေခ်ာသံုးေယာက္ ပက္လက္ကေလး အိပ္သည္။ စုိးေအာင္၊ ဘသက္ႏွင့္ ရဲလြင္က ေစာက္ပတ္ အသီးသီးသုိ႔ သူတုိ႔လီးကုိ ခ်ိန္လုိက္သည္။ တၿပိဳင္နက္ ေဆာင့္ခ်သည္။ ေနာက္ ၿပိဳင္တူဆြဲသည္။ ခုိင္ႏွင္းက သိပ္မေအာ္ေသာ္လည္း မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံကေတာ့ ေအာ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေကာင္းေကာင္းေတာ့ ေအာ္လုိ႔မရ။ ဆက္ေနာင္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္က သူတုိ႔ပါးစပ္ထဲ လီးကုိ သိပ္ထည့္ထားၾကသည္။ ဇာတ္သိမ္းေတာ့ ခုိင္ႏွင္းကုိ လက္ေနာက္ပစ္ထား ဒူးေထာက္ကာ ေနခုိင္းသည္။ မ်က္ႏွာေမာ့ၿပီး ပါးစပ္ဟထားသည္။ ဘသက္က ခပ္သြက္သြက္ ကြင္းထုခ်သည္။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ကြင္းထုခ်သည္။ ခုိင္ႏွင္း ေထြးထုတ္သမွ် ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေပက်ံေနသည္။ မ်က္ခံုးေမြးေပၚ ပါးေပၚ ႏွာတံေပၚတြင္လည္း လီးရည္မ်ား ေပက်ံေနသည္။
ဇာတ္သိမ္း
"ထပ္သြင္းေပးဦး"
ခုိင္ႏွင္းတစ္ေယက္ ထုိကဲ့သုိ႔ မေျပာႏုိင္။ ႀကီးမားတုတ္ခုိင္လွေသာ ဘသက္လီးေပၚ သူမေစာက္ဖုတ္ သိပ္ထည့္ထားရသည္။ ဘသက္က ေခါင္းအံုးေလးေပၚ အံုးကာ ပက္လက္ေလး ၾကမ္းေပၚ အိပ္ေနသည္။ သူမ ဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔ ရဲလြင္၏ ရွည္ရွည္မဲမဲႏွင့္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ လီးက ျမဳပ္ဝင္ကာ ခ်ီးအိမ္ထိေအာင္ တဒုတ္ဒုတ္ေဆာင့္ေနသည္။ ခ်စ္ေမာင္ႏွင့္စိုးေအာင္က ဒူးေထာက္ကာ သူမကုိယ္ကုိ တစ္ေစာင္းဆြဲၿပီးလွ်င္ ပါးစပ္ထဲသုိ႔ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ထည့္ၾကသည္။ ေအာက္မွ ေဆာင့္တက္လုိက္၊ ေနာက္မွ ဖိလုိးလုိက္ၾကားမွ ခ်စ္ေမာင္က သူမေမးေစ့ကုိဆြဲကာ လီးကုိ အာေခါင္စုိက္ေအာင္ သြင္းၿပီး ေခါင္းကုိ ဘယ္ညာယမ္းသည္။ စုိးေအာင္က ႏုိ႔ကုိဆြဲသည္။ ရဲလြင္က လီးကုိ အျပင္ထုတ္လုိက္သည္။ ေဖာက္ခနဲ ျမည္သြားေသာ အသံႏွင့္အတူ ခုိင္ႏွင္း၏ ဖင္ေပါက္မွာ ေဟာင္းေလာင္းက်န္ေနခဲ့သည္။ ရဲလြင္တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးထည့္သည္။
"စိ စိ.."
ရဲလြင္က သူ႔လီးေခါင္းကုိ သိပ္ထည့္ကာ ထုိးထည့္ေတာ့ တံေတြးမ်ားျဖင့္ တစိစိျမည္ေနသည္။ ခိုင္ႏွင္းသည္ နာသည္ဟု မညည္းအား။ စုိးေအာင္လီးကို တစ္လွည့္ငံုကာ ခ်စ္ေမာင္လီးကုိ ကြင္းထုေပးရသည္။ စုိးေအာင္က ေနာက္ေစ့မွ ဆံပင္မ်ားကုိ ပင့္ကုိင္ကာ ပါးစပ္ကုိ လုိးေနသည္။ ေအာက္ကလည္း ေဆာင့္တက္သည္။ ရဲလြင္ကလည္း ဖင္ကုိ ေဆာင့္လုိးရာ တင္လံုးမွာ တုန္တုန္တက္သြားသည္။ ပါးစပ္ကလည္း ဟထားရသျဖင့္ ေနာက္ကေဆာင့္လုိက္တုိင္း ေရွ႕ကလီးကုိ အဆံုးငံုၿပီးသားလုိ ျဖစ္ကာ ပါးစပ္ျဖင့္ ခံေပးသလုိ ျဖစ္ေနသည္။
"ဖင္ကုိ ငါေဆာ္ဦးမယ္"
ဟုဆုိကာ စုိးေအာင္က ေနာက္သုိ႔ ယြန္းရာ ရဲလြင္က တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး ထုတ္ေပးသည္။ ေရွ႕ကုိလွမ္းကာ ပါးစပ္ထဲသိပ္ထည့္ဖုိ႔ ျပင္သည္။
ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုတုိ႔မွာ လက္ကုိ အေပၚသုိ႔ေျမာက္ကာ ႀကိဳးျဖင့္ အခ်ည္ခံထားရသည္။ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ မနီး။ ပါးစပ္ကုိ ဘုလံုးျဖင့္ ပိတ္ထားသည္။ အဝတ္အစား အျပည့္အစံု ပါသည့္အျပင္ ေဘာ္လီလည္း အၾကပ္၊ အတြင္းခံလည္း ႏွစ္အထပ္ထပ္ ဝတ္ထားေပးသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေျခႏွစ္ဖက္ၾကားတြင္ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ မနီးေအာင္ ေခါင္းအံုးညႇပ္ထားေပးသည္။ ေျခဖဝါးက ၾကမ္းျပင္ကုိ မထိတထိျဖစ္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ႀကိမ္လံုးျဖင့္ တင္လံုးကုိ ခပ္ဆတ္ဆတ္႐ုိက္သည္။
"ျဖန္း......"
"အုဝု"
မုိးယုတစ္ေယာက္ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ဝတ္မႈံကုိ ႐ုိက္ျပန္သည္။
"ျဖန္း........"
"အု.........."
"ဖုတ္ ဖုတ္"
"ဝု ဝု"
ဆက္ေနာင္က မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔ရ႕ဲ တင္ကုိ ဖုတ္ခနဲပုတ္ၿပီး ကုတ္လုိက္သည္။ ျမင္ကြင္းထဲတြင္ ခုိင္ႏွင္းကုိ ေယာက်္ားေလးေယာက္က ပက္ပက္စက္စက္ ဝုိင္းလုိးေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္သူမတုိ႔ကလည္း ခံခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဖီးလ္ကတက္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္လုိမွ လုပ္မရ။ ႐ုိက္လုိက္ ကုတ္လုိက္လုပ္ေတာ့ ႐ုန္းၾကသည္။ သည္အခ်ိန္မွာ ဘယ္လုိလီးလာလာ၊ ဘာပဲ လုပ္ေပးရ လုပ္ေပးရ၊ ဘယ္လုိပဲ လုပ္လုပ္၊ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပဲလုိးလုိး ခံေပးခ်င္ေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။
ခုိင္ႏွင္းက ဒူးေထာက္ကာ ေမွာက္ေပးသည္။ ရဲလြင္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္က ဖင္ကုိ တစ္ခ်က္စီသြင္းသည္။ ခုိင္ႏွင္းကုိ ေမာ့ခုိင္းသည္။ ခုိင္ႏွင္း၊ ဝတ္မႈံႏွင့္ မုိးယုတို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆံုထားသည္။ ရဲလြင္က ေနာက္မွ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာ ခုိင္ႏွင္းဖင္ကုိ လုိးသည္။ နာသျဖင့္ ခုိင္ႏွင္း ႐ႈံ႕မဲ့ေနသည္။ ရဲလြင္က ဖင္ထဲကထုတ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိတစ္လွည့္လုိးသည္။ က်န္သံုးေယာက္က ေနာက္မွ ရပ္ကာ ကြင္းထုေနၾကသည္။ ရဲလြင္နားေတာ့ ခ်စ္ေမာင္ဝင္သည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သြင္းလုိက္သျဖင့္ ခုိင္ႏွင္းေအာ္ညည္းသည္။ ခ်စ္ေမာင္က ခပ္သြက္သြက္လုိးသည္။ တဗြက္ဗြက္ျမည္ေနသည္။ ခ်စ္ေမာင္လည္း ဖင္လုိးလုိ႔ အားရေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကုိ သြင္းသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကုိလုိးၿပီး နားသည္။ ဘသက္အလွည့္ေရာက္လာသည္။ ဘသက္က ပြင့္ေနေသာ ခုိင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ကို တံေတြးေထြးထည့္သည္။ လီးကုိ တံေတြးဆြတ္သည္။ လီးေခါင္းအရင္သိပ္ထည့္လုိက္ၿပီး ခါးေစာင္းကုိင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လုိးသည္။ ခုိင္ႏွင္းမွာ ေခါင္းမ်ားပင္ စုိက္က်ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ေမာ့ေနဖုိ႔ ေျပာသည္။ ဘသက္က ဆက္လုိးသည္။ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ျမည္ေနသည္။ ဘသက္က ဖင္သက္သက္လုိးၿပီး နားသည္။ စုိးေအာင္ ဝင္ဆြဲျပန္သည္။
ခုိင္ႏွင္းက ပါးစပ္ကုိ မပြင့္တပြင့္ဟထားကာ ဒူးေထာက္၍ ေမာ့ေပးသည္။ စုိးေအာင္က ေဘးမွေန၍ မ်က္ႏွာေပၚ ကြင္းထုခ်သည္။ တဗြက္ဗြက္နဲ႔ ထုေနေသာ္လည္း လီးရည္က မထြက္သျဖင့္ ခုိင္ႏွင္းလည္း ေမာေမာႏွင့္ စုပ္ေပးလုိက္သည္။ ထြက္ခါနီးေတာ့ ခိုင္ႏွင္းမ်က္ႏွာကုိ နည္းနည္း ဆုတ္ေပးသည္။ လီးရည္က ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဝုိက္ႏွင့္ အထက္ ပါးျပင္ေပၚသုိ႔ တဗ်စ္ဗ်စ္ပန္းထြက္သည္။ အရွိန္ပါသျဖင့္ နားထင္ဆံစထိ စုိကုန္သည္။ လီးရည္လည္း မ်ားသည္။ ပါးျပင္တစ္ခုလံုး ေဖြးသြားသည္။ ရဲလြင္က ခုိင္ႏွင္းမ်က္ႏွာတည့္တည့္ ကြင္းထုသည္။ သူမပါးျပင္တြင္ စုိးေအာင္လီးရည္မ်ား ရႊဲနစ္ကာ အမ်ားအျပားစီးက်ေနသည္။ ရဲလြင္လီးရည္ေတြလည္း တဗ်စ္ဗ်စ္ထြက္သည္။ ေမးေစ့မွ နဖူးထိ တန္းခနဲ တန္းခနဲ က်သည္။ ကုန္ခါနီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေပၚ ပုိက်သည္။ သူမမေထြး မၿမိဳဘဲ အတုိင္းထားသည္။ ဘသက္က ဆက္၍ မ်က္ႏွာေပၚ ကြင္းထုခ်သည္။ ေခါင္းကို ေသခ်ာကုိင္ကာ လြတ္ေနေသာ ပါးျပင္တစ္ဖက္ေပၚသုိ႔ လီးထိပ္နဲ႔ ေထာက္ကာ ကြင္းထုခ်သည္။ လီးရည္မ်ား ပါးျပင္ေပၚ ပံုကာ က်သည္။ ရႊဲနစ္ကာ ေအာက္ႏုိ႔ေပၚထိ စီးက်သည္။ ခ်စ္ေမာင္က ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနသာ ကြင္းထုခ်သည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆုိေသာ္လည္း မ်က္ႏွာႏွင့္ ငါးလက္မေလာက္ အကြာကသာ ျဖစ္သည္။ သူမၿငိမ္ၿငိမ္ေမာ့ေနေသာ္လည္း ပထမတစ္ခ်က္ ႏွာေခါင္း၊ ဒုတိယတစ္ခ်က္ နားရြက္ တတိယတစ္ခ်က္ နားထင္ႏွင့္ လည္ပင္းမ်ားသုိ႔က်ကုန္သည္။
"ပါးစပ္ထဲ ဝင္တာေတြ ေထြးလုိက္ ဒီတုိင္းကုိယ့္ပါးစပ္ေပၚ ကုိယ္ျပန္ေထြး"
ခုိင္ႏွင္းက ပူစီေပါင္းမ်ားထေနေသာ လီးရည္ကုိ ေထြးထုတ္သည္။ လီးရည္မ်ားက နားရြက္တြင္လည္း တြဲက်ေနသည္။ ႏုိ႔ေပၚသုိ႔ တစ္စက္စက္ က်ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔ကုိ လြတ္ေပးသည္။ သုိ႔ေသာ္ လည္ပင္းတြင္ ေခြးလည္ပတ္ ပတ္ေပးလုိက္သည္။
"ေျပာင္ေနေအာင္ စားေပးၾက"
လီးရည္တုိ႔ကုိ လ်က္ခိုင္းေလသည္။ သူမတုိ႔လည္း ဘာျဖစ္ျဖစ္ အေနအထားတြင္ ေရာက္သျဖင့္ စားလုိက္သည္။ မုိးယုက နားရြက္မွကပ္ၿပီး တြဲက်ေနေသာ ခပ္ခဲခဲ လီးရည္ကုိ စလ်က္ေပးသည္။ ေနာက္ပါးျပင္တြင္ အစင္းလုိက္ ယုိေနေသာ လီးရည္ကုိ လ်က္သည္။ သူမလ်က္ရသမွ်ကုိ ဝတ္မႈံပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္ေပးသည္။ ဝတ္မႈံကုိ မ်ိဳခ်သည္။ ေနာက္ ဝတ္မႈံက ျပန္လ်က္သည္။ ဝတ္မႈံလ်က္၍ ရသမွ်ကုိ မုိးယုပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္သည္။ မုိးယုက မ်ိဳခ်သည္။ ပထမတစ္ရက္ဟူေသာ အေနအထားတြင္ ထုိမွ် အဆင့္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ရာ သူမတုိ႔ ထိပ္လန္႔ရမည္လား ဝမ္းသာရမည္လား မေတြးတတ္ေတာ့။
မုိးယုႏွင့္ဝတ္မႈံတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္ခမ္းစုပ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း အက်ႌခၽြတ္သည္။ ႏုိ႔သီးခ်င္းခ်င္း ပြတ္သည္။ ထမီခၽြတ္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ တစ္ေယာက္ေပါင္တစ္ဖက္စီထည့္ကာ ေစာက္ေစ့ခ်င္းပြတ္သည္။ သူမတုိ႔ကုိ ခုိင္ႏွင္းအား တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ဖက္ၾက နမ္းၾက ဆြဲၾက ကိုင္ၾက ႏႈိက္ၾကလုပ္ေနေသာ ရဲလြင္၊ ဘသက္၊ ခ်စ္ေမာင္၊ စုိးေအာင္ႏွင့္အတူ ယခုမွ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ၿပီး ကြင္းစထုေနေသာ ဆက္ေနာင္တုိ႔ျဖစ္သည္။
"လာ"
မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ေနာင္ေပါင္ၾကားထဲတြင္ ထုိင္ခ်ၿပီး လီးကုိစုပ္ေပးသည္။ ဝတ္မႈံက စစုပ္သည္။ မုိးယုက လႁပြတ္ကုိပင့္ေပးထားသည္။ ဝတ္မႈံဖယ္ေတာ့ မုိးယုက လႁပြတ္ကုိ စုပ္ေပးသည္။ ဝတ္မႈံက ဆက္ေနာင္ေပါင္ကို ခြက အဖုတ္နဲ႔ပြတ္ရင္း ကြင္းထုေပးရင္း လွ်ာနဲ႔လ်က္သည္။ မုိးယုက လႁပြတ္ကုိ စုပ္ရင္းဆြဲကာ လြတ္သည္။ ဝတ္မႈကလည္း လီးထိပ္ကုိ စုပ္သည္။
"မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ကုန္းလုိက္"
မုိးယုႏွင့္ ဝတ္မႈံတုိ႔က ကုန္းလုိက္သည္။
"ေပါင္နည္းနည္းကား"
သူမတုိ႔ကလည္း ခုိင္းသည့္အတုိင္းလုပ္သည္။
"ေဟ့ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ ဘယ္ဖင္ေပါက္က ပုိလန္းလဲ ဆႏၵမဲေလး ေပးၾကပါဦးကြ"
"ခ်စ္ ဆံုးျဖတ္ေပးကြာ"
ရဲလြင္က ခုိင္ႏွင္းကုိ ဖက္ရင္းထလာၿပီး ပါးကုိ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းကာ ေျပာသည္။
"ေအး ဟုတ္တယ္၊ ခုိင္ႏွင္း မင္းဆံုးျဖတ္"
ဟုဆုိကာ ဆက္ေနာင္က ေျပာလုိက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ဆက္ေနာင္က
"မင္း လ်က္ေပးရမွာပဲ၊ မင္း လ်က္တဲ့ဖင္ကုိ ငါအရင္ခ်မယ္"
ခုိင္ႏွင္းက ဝတ္မႈံဖင္ကုိ လ်က္ရန္ တင္ကုိ ၿဖဲလုိက္သည္။
မုိးယုက ခုိင္ႏွင္းၿဖဲေပးထားေသာ ဝတ္မႈံဖင္ေညႇာင့္႐ုိးေပၚသုိ႔ တံေတြးေထြးခ်သည္။ တံေတြးက ဝတ္မႈံ၏ ေဖြးႏုေနေသာ ဖင္စီးေၾကာင္းအတုိင္း စီးဆင္းသြားၿပီး ဖင္ေပါက္တည့္တည့္တြင္ စုသည္။ ခုိင္ႏွင္းက ေစာက္ပတ္အထက္မွေန၍ လွ်ာကို အျပားလုိက္ထားကာ ဖင္ေပါက္ကုိ လ်က္သည္။
"အြန္းးး"
ဝတ္မႈံသည္ ဆက္ေနာင္လီးကုိ ငံုရင္း ဖင္မွ ခုိင္ႏွင္း၏ လွ်ာၾကမ္းၾကမ္းျဖင့္ လ်က္သည္ကုိ ဖီးလ္တက္သျဖင့္ ညည္းမိသည္။ စီးထားေသာ သူမဆံပင္ကုိ ကုိင္ကာ သူမဖင္အလ်က္ခံသည္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္ထဲ လီးကို ထုိးသြင္းထားေသာ ဆက္ေနာင္၏ ေပါင္ကုိ ဖက္ထားသည္။
"အ ကၽြတ္ ကၽြတ္"
ဆက္ေနာင္ စသြင္းၿပီ။ မုိးယုက ဖင္ကုိ ၿဖဲေပးထားသည္။ ခုိင္ႏွင္းက ဖင္ေပါက္ထဲတည့္ေအာင္ သိပ္ထည့္ေပးသည္။ လီးေခါင္းကုိ အတင္းထုိးသိပ္ရသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲဝင္သည္ႏွင့္ မတူသျဖင့္ ဝတ္မႈံမွာ တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းရသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ နာသည္။ လီးေခါင္းျမဳပ္ကတည္းက နာေနရာ ဇြတ္ထုိးထည့္သည့္ အေနအထားတြင္ ပုိနာသည္။
"နာလုိက္တာကြာ၊ ကုိယ့္လီးကုိ မန္းေပးပါဦး"
ဆက္ေနာင္က ခုိင္ႏွင္းကုိ လီးစုပ္ခုိင္းသည္။ ခုိင္ႏွင္းက ဝတ္မႈံဖင္မွ ထုတ္လာေသာ လီးကုိ စုပ္ေပးသည္။
"ဝူးးး"
ဆက္ေနာင္က ျပန္လုိးသည္။ မုိးယုက ၿဖဲေပးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ျမဳပ္ဝင္သြားသည္။ ဝတ္မႈံေတာ္ေတာ္ ေအာ္ရသည္။
"ခ်ီးယား"
"ဆရာ့ရ႕ဲ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္"
"ေနာက္ေနာင္လည္း ဆရာသမား အသစ္ကေလးေတြ မ်ားမ်ား ေဖာက္ႏုိင္ပါေစ"
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ခ်ီးက်ဴးၾကၿပီး အရက္ခြက္မကာ ေသာက္ၾကသည္။ ဆက္ေနာင္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲသည္။ ဝတ္မႈံမွာ ေခၽြးမ်ားျပန္ေနသည္။ ဖင္ထဲတစ္ခုခုဆုိ႔ေနသလုိ ခံစားရသည္။ ဖင္ကုိ ငါးမိနစ္ေလာက္ စိမ္လုိးၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကုိ တြယ္သည္။ ပံုစံေျပာင္းကာ ဖင္ခ်လိုက္ ေစာက္ပတ္လုိးလုိက္လုပ္သည္။ ဆက္ေနာင္ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး မုိးခ်ဳပ္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္သူမွာ မုိးယုျဖစ္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့လည္း ဖင္ကုိ ဝုိင္းလုိးၾကသည္ဟု အိပ္မက္မက္သျဖင့္ လန္႔ႏုိးျပန္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အိပ္မရ ျဖစ္ေနသည္။ ဖ်တ္ခနဲ အိပ္ေပ်ာ္မည္လုပ္ေတာ့
"အိပ္ယာက ႏုိးႏုိးခ်င္း မ်က္ႏွာမသစ္ေသးခင္ ျမင္ရတဲ့ ပံုစံဟာ မိန္းကေလးေတြရ႕ဲ ပကတိပံုစံ အစစ္ကြ၊ စုိးေအာင္နဲ႔ ခ်စ္ေမာင္က ခုိင္ႏွင္း၊ ရဲလြင္ႏွင့္ ဘသက္က ဝတ္မႈံေလးနဲ႔ မိန္းကေလးေေတြရ႕ဲ ပကတိပံုစံ ျဖစ္တဲ့ သဘာဝအလွရ႕ဲ အရသာကုိ မ်က္ႏွာ မသစ္ခင္ တစ္ခ်ီ ခံစားၾကကြာ၊ ငါေတာ့ အားလံုး က်က္သေရ မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စံုသြားေအာင္ သူ႔ဖင္ကုိ ေဟာဒီလီးနဲ႔ ေဖာက္ေပးမယ္၊ ေက်နပ္ၾကလား မင္းႀကီးမ်ား"
"ေက်နပ္ၾကေၾကာင္းပါ ဘုရား"
"သင့္ေလွ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္မႈေကာ ရွိရဲ႕လား"
"သင့္ေလွ်ာ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား"
ဆက္ေနာင္၏ သူမတင္ကုိ ပုတ္ကာ ပုတ္ကာ ေျပာေသာစကားကုိ သူတုိ႔ပုိင္ဆုိင္သည့္ တစ္ေယာက္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ၾကရင္း ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ ေပးေနၾကသည္။ မုိးယုေမွာက္အိပ္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က သူမေပါင္ၾကားထဲသုိ႔ ေလးဘက္ေထာက္ ဝင္လာသည္။
"ပက္"
သူမဖင္ေပါက္ေပၚတည့္တည့့္ တံေတြးစက္ က်လာသည္။
"ဝူးးးးးး ဟူးးးးးးးး"
ဆက္ေနာင္က ေခြးလုိ အူကာ သေရာ္သည္။ ေနာက္ လွ်ာျပားျဖင့္ ေလးငါးခ်က္ ေခြးမ်ား အမဲ႐ုိးလ်က္သလုိ သူမဖင္ေပါက္ကုိ လ်က္သည္။
"ထြီ"
ဆက္ေနာင္က သူ႔လီးဆြတ္ဖု႔ိ လက္ဝါးေပၚ တံေတြးေထြးခ်ၿပီး လီးကုိ သုတ္သည္။ မနက္ ေျခာက္နာရီထိုးေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေတာ္ေမွာင္ရီေနေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ မုိးယုတစ္ေယာက္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးႀကီး ပူခနဲ ထုိးဆင္းလာေတာ့ ပုိေမွာင္သြားသည္။
"ၿပီး"
Best Fuoss 01 Track Car Coming Fuoss
10 years ago
