ေရွ႕ေနမေလးသီရိႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္အမႈ (၁၂)

အခန္း (၁၂)

သရဲမေလးမ်ားအတြက္ မိစၧာေကာင္မ်ား

“ရပ္လုိက္စမ္း”
ကုိသက္သည္ ေခြးတုိးေပါက္မွ ခုိးဝင္ရန္ ၾကံစည္ေနစဥ္ ေနာက္မွ ဓာတ္မီးမ်ားႏွင့္ ျပင္းထန္ေသာ အသံေၾကာင့္ ရပ္လုိက္မိသည္။ ထုိ႔အတူ ဂုတ္ဆြဲခံလုိက္ရသည္။
“သူခုိး မင္း ဘာခုိးမလုိ႔လဲ”
“ကၽြန္ေတာ္ သူခုိးမဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ”
“အံမာ လက္ပူးလက္ၾကပ္မိေနတာေတာင္ သူခုိးက သူခုိး မဟုတ္ပါဘူးဆုိပါလားကြ”
“မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်၊ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းျပပါရေစ”
“စခန္းေရာက္မွရွင္း၊ ဒီေကာင့္ကုိ လက္ထိပ္ခတ္လုိက္စမ္းကြာ”
“ဆရာ ဆရာ့ကုိ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခု ေျပာျပလုိ႔ရမလား”
“ေဟ့ မလုိဘူးကြ”
“တုိးတုိးေျပာလုိ႔ မရရင္ က်ယ္က်ယ္ေျပာေတာ့မယ္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ ခုိးမလုိ႔ မဟုတ္ဘူး ေခ်ာင္းမလုိ႔ဗ်”
“ဘာ ဒီအိမ္က အပ်ိဳႀကီးေတြ ေနတဲ့အိမ္ပါကြ”
“ဟုတ္တယ္ေလဗ်ာ၊ ဟုိ သူတုိ႔ေလ ဒီအခ်ိန္ဆုိ”
“ဟင္ သူတုိ႔က ဘဲေတြနဲ႔ တစ္ခုခု လုပ္တာလား”
“သိခ်င္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးပါလား၊ ကၽြန္ေတာ္ လုိက္ျပေပးမယ္”
“အုိေက”
ကုိသက္ေနာက္ ရဲႏွင့္ ရ.ယ.က တုိ႔အဖြဲ႕သား ငါးေယာက္တုိ႔ ေခြးတုိးေပါက္မွ တိတ္တိတ္ေလး ခုိးဝင္ခဲ့ၾကသည္။

ဇာျခည္ေဇာ္၊ သီတာစုိးႏွင့္ ျမတ္ႏုိးေဝတုိ႔သည္ အရြယ္ေတာ္ တစ္စိတ္ဟုိင္းလုိ႔ အပ်ိဳႀကီးတစ္ပုိင္း ျဖစ္ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သူမတုိ႔သည္ ရတုန္းက မယူခဲ့မိသည့္အတြက္ အသက္ႀကီးလာသည္ႏွင့္ အမွ် ဒုကၡလွလွ ေတြ႕ၾကရေတာ့သည္။ သူမတုိ႔ မလွ၍ မဟုတ္။ လွလြန္း၍သာ ျဖစ္ၾကရသည္။ သူမတုိ႔သည္ တကၠသုိလ္တြင္ ပ်ိဳတုိင္းႀကိဳက္သည့္ ႏွင္းဆီခုိင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ေကာင္ေလးေတြ ဝုိင္းဝုိင္းလည္ေနခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ သူမတုိ႔အၾကား ဘယ္သူက စလုိက္သည္ မသိ။ ရည္းစား မထားေရး က်မ္းသစၥာမ်ား က်ိန္ဆုိသည့္ အထိ ကိစၥရပ္တစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ အစက အေပ်ာ္လုိလုိ ဘာလုိလုိ ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္လာခဲ့ရာမွ ပညာေရးသာ ဦးစားေပးခဲ့ၾကသျဖင့္ မဟာတန္းေအာင္သည္အထိ ဘာရည္းစား တစ္ေယာက္မွ မရခဲ့။ ေနာက္ေတာ့ အလုပ္လုပ္ရင္း ရည္းစားရမည္ စုိးၾကသျဖင့္ အလုပ္ကုိလည္း ပူးတြဲလုပ္ကုိင္ခဲ့ၾကသည္။ အစပုိင္းေတာ့ ဟုတ္တုတ္တုတ္ ႏုိင္ေသာ္လည္း သူမတုိ႔ ေယာက်ာ္းမ်ား လုိအပ္ၿပီဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခ်ိန္တြင္ အသက္မွာ ၃၂ ေက်ာ္ေလၿပီ။
“ ငါခရမ္းသီး ဝယ္လာတာ ၂၁ လံုးပါ။ ခုဘာလုိ႔ ၂၀ ထဲျဖစ္ေနရတာလဲ”
သီတာစုိးက သူ႔ခရမ္းသီးကုိ ျပန္တြက္ကာ အသားလွီးေနေသာ ျမတ္ႏုိးေဝကုိ လွမ္းေျပာသည္။
“အမေလး ခရမ္းသီး တစ္လံုးေလ်ာ့တာ နင့္မွာလည္း ကမာၻပ်က္တာ က်ေနတာပဲ”
ျမတ္ႏုိးေဝက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျပန္ေျပာသည္။ သီတာစုိးက ဇာျခည္ေဇာ္ကုိ လွမ္းၾကည့္သည္။
“နင္ ယူလား”
“ဟဲ့ ခရမ္းသီးကုိ ငါက ဘာလုပ္ရမွာလဲ၊ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ခရမ္းသီးဝယ္လာတာမ်ိဳး အလံုးေရ တြက္ထားရတယ္လုိ႔ ၾကားၾကားဖူးေပါင္”
ထုိကိစၥက ထုိတြင္ မၿပီးဘဲ ေပ်ာက္ေနေသာ ခရမ္းသီးတစ္လံုးကို အိမ္သာထဲ ျပန္ေတြ႕ခ်ိန္တြင္ ျပန္စသည္။
“မွန္မွန္ေျပာစမ္း၊ ခရမ္းသီးကုိ ဘယ္သူသံုးတာလဲ”
“ဟဲ့ ဘာသံုးတာလဲ”
ျမတ္ႏုိးေဝက ျပန္ေအာ္သည္။
“နင္လား”
“အာ ငါနဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ”
“မွန္မွန္ေျပာေနာ္ မိဇာျခည္ ငါသိတယ္”
“ကၽြတ္ နင္ကလည္းဟာ ထားလုိက္စမ္းပါ”
ျမတ္ႏုိးေဝက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ထလာကာ ဘာေျပာေနၾကတာလဲဟု ေမးေငါ့သည္။ သီတာစုိးက ဇာျခည္ေဇာ္ကုိ ေမးေငါ့ျပသည္။
“ဟုတ္တယ္ ငါဆာလာၿပီ၊ နင္တုိ႔ေကာ မဆာဘူးလား၊ နင္တုိ႔ အဖုတ္ေတြ မယားဘူးလား၊ ငါ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ေယာက်ာ္းနဲ႔ တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ အိပ္ၾကည့္ခ်င္ၿပီ”
ျမတ္ႏုိးေဝက ရယ္သည္။ ၿပီးေနာက္ အခန္းတစ္ခုတည္း ေခၚသြားသည္။ အခန္းက ကြန္ပ်ဴတာ အခန္း။ ထုိအခန္းထဲမွ အံဝွက္တစ္ခုကုိ ျမတ္ႏုိးေဝ ဆြဲထုတ္သည္။ ထုိအံဆြဲထဲတြင္ ရွိေသာ အရာမ်ားကို ျမင္ေတာ့ သီတာစုိးႏွင့္ ဇာျခည္ေဇာ္ အ့ံအားသင့္သြားသည္။
“ငါလည္းေလ ေယာက်ာ္းရခ်င္တယ္၊ ေယာက်္ားေတြနဲ႔ အတူ အိပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္၊ ဒါေတြကုိ ငါႏုိင္ငံျခား ခုိးမွာထားတာ၊ ဗြီဒီယိုေခြေတြကေတာ့ ငါတုိ႔ဆုိင္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကေန ယူခုိင္းတယ္”
အပ်ိဳႀကီး မမမ်ား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ လီးတုအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အယားေျဖကိရိယာအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ တစ္ခုခ်င္းစီကုိင္ၾကည့္ကာ အမ်ိဳးမ်ိဳး သံုးသပ္ခ်က္ေပးၾက ေမးၾက ျမန္းၾက ရယ္ၾက ေမာၾက ျဖစ္ေနသည္။

တစ္ည တစ္လွည့္ထားသည္။ ဇာျခည္ေဇာ္က ထုိင္းဖူးကား ႀကိဳက္သည္။ သီတာစုိးက တ႐ုတ္သရဲဖူးကား ႀကိဳက္သည္။ ျမတ္ႏုိးေဝကေတာ့ ေကာင္းႏုိးရာရာကုိ ႀကိဳက္သည္။ အေမရိကားလည္း ႀကိဳက္ခ်င္ ႀကိဳက္လုိက္သည္။ ကုိးရီယားလည္း ႀကိဳက္ခ်င္ ႀကိဳက္လုိက္သည္။ ဂ်ပန္လည္း ႀကိဳက္ခ်င္ႀကိဳက္လုိက္သည္။ သိပ္မေရြး။ ကုိယ့္ညတြင္ ကုိယ္က မိန္းကေလး ေနရာ ေနရသည္။ က်န္ႏွစ္ေယာက္က ေယာက်္ားေလးလုပ္ကာ ျပဳစုေပးၿပီး လီးတုဝတ္ကာ ကုိယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ခံေပးသည္။ ထုိည သူမတုိ႔ တ႐ုတ္သရဲဖူးကား ၾကည့္ျဖစ္ၾကသည္။ သီတာစုိးက စကားစသည္။
“ၾကည့္လုိ႔ကုိ မဝဘူးဟာ”
“ေအးေနာ္၊ အဲကားထဲကလုိ ပညာနဲ႔ လုပ္လုိက္လုိ႔ ေယာက်္ားေတြ ေရာက္လာရင္ ေကာင္းမွာပဲ”
ကုိသက္ႏွင့္ အဖြဲ႕သည္ လသာေဆာင္မွ ေလွကားေထာင္ကာ တက္လာၿပီး သူတုိ႔ေနာက္တြင္ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
“ပညာနဲ႔ မလုိပါဘူးကြာ၊ လာဆုိ လာပါတယ္”
“အား”
“အမေလး လူ လူ”
“သ သရဲ”
အပ်ိဳႀကီးသံုးေယာက္ အလန္႔တၾကားျဖစ္ကာ ခၽြတ္ထားေသာ အဝတ္မ်ားကုိ အျမန္အဆန္ေကာက္ယူၿပီး ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ဖုံးၾကသည္။ သီတာစုိးက တစ္ခုသတိထားမိလုိက္သည္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ကုိသက္ ပါေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သီတာစုိးက ေဒါသထြက္လာကာ ကုိသက္ထံသြား၍ ပါး႐ုိက္လုိက္သည္။
“အယုတ္တမာေကာင္”
သီတာစုိး၏ လက္ဝါးက ကုိသက္ပါးျပင္ေပၚ မေရာက္။ ကုိသက္က လက္ေကာက္ဝတ္မွ ဖမ္းကာ လူကုိပါ ခ်ဳပ္ထားသည္။
“ဒါ လမ္းလယ္ေခါင္ ခင္ဗ်ားကုိ ရည္းစားစကား လုိက္ေျပာခန္း မဟုတ္ဘူး မသီတာစုိး”
ကုိသက္သည္ သီတာစုိးကုိ ရည္းစားစကား လုိက္ေျပာဖူးသည္။ ထုိစဥ္က အပ်ိဳႀကီးမမတုိ႔ သံုးေယာက္သား သူ႔ကုိ ဝုိင္းေျပာလိုက္သည္မွာ ရစရာ မရွိ။ သီတာစုိးက သည္အၿငိဳးေၾကာင့္ ကုိသက္ ဂလွဲ႔စား ေခ်ျခင္းဟု နားလည္လုိက္သည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကုိသက္က အခြင့္အေရးရ၍ အခြင့္အေရးကုိ အမိအရ ဆုတ္ကုိင္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ဆရာတုိ႔ထဲက တစ္ေယာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူ႔ဆႏၵကုိ ျဖည့္ေပးၾကတာေပါ့၊ ခြဲတမ္းခ်လုိက္ရင္ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ရမယ္ဆုိေတာ့ က်န္တဲ့ ဆရာေလးေယာက္ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ေဝစုတည့္ေအာင္ ေဝၾကေပါ့၊ ဆရာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သူ႔အခန္းထဲ သြားမယ္”
“မင္းက သူ႔အခန္း ဘယ္မွာ ရွိတယ္ဆုိတာ သိလုိ႔လား”
“ဟာ သူတုိ႔အိမ္ အပ္က်တာကအစ ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ဆရာ”
သီတာစုိးသည္ ခ်ဳပ္ကုိင္ခံထားရကာ မိမိအခန္းသို႔ မိမိကုိ ဇြတ္ဆြဲေခၚသြားေနသျဖင့္ အတင္း႐ုန္းသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေယာက်္ားအားနဲ႔ မိန္းမအားကြာသည္။
“လြတ္ လူယုတ္မာ လြတ္”

သီတာစုိး အတင္း႐ုန္းေသာ္လည္း သူမလက္ႏွင့္ ေျခကုိ ကုတင္တုိင္တြင္ ခ်ည္လုိက္ၾကသည္။ သူမသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပါးစပ္ကုိ အဝတ္ျဖင့္ အပိတ္ခံရကာ ကားကားႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ အားလံုးၿပီးသည္ႏွင့္ ကုိသက္လုပ္လုိက္ေသာ အလုပ္မွာ သူမေစာက္ဖုတ္ကုိ လွ်ာအျပားလိုက္ထားကာ ေအာက္မွ အထက္သုိ႔ လ်က္တက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သီတာစုိးပင္ အံ့အားသင့္သြားသည္။
“ေမာင္ အလုပ္ခ်င္ဆံုး အလုပ္က မရ႕ဲ အဖုတ္ကုိ ေဟာဒီလို ေဟာဒီလုိ လ်က္တဲ့ အလုပ္ပဲ”
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ကုိသက္က သူမအဖုတ္ကုိ လ်က္ျပန္သည္။
“ေကာင္ေလး မင္းကေတာ့ကြာ”
သီတာစုိးကုိ ျဖဳတ္ရန္ လုိက္ပါလာေသာ ကုိေအာင္က ကုိသက္ကုိ ထူးဆန္းစြာၾကည့္ကာ ေျပာသည္။ ေနာက္ သီတာစုိးကုိ ၾကည့္သည္။
“ေအးကြာ၊ ေကာင္မေလးက အရမ္းလွေတာ့ သူ႔အဖုတ္ကုိ လီးနဲ႔ မထုိးခင္ လ်က္ေပးရတာ တန္သကြ၊ ငါေတာင္ လ်က္ေပးခ်င္လာၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ ေစာက္ေမြးေတြက မည္းနက္ေနတာပဲ”
“ပကတိအတုိင္းပဲ ပုိေကာင္းတယ္ဆရာ”
“ေအးငါေတာ့ သူ႔ႏုိ႔ေလးေတြကုိ ခ်ိဳခ်ိဳစုိ႔ေပးလုိက္ဦးမယ္၊ ပကတိ အရသာေလးေပါ့”
ကုိေအာင္က သူမႏုိ႔ကုိ ပူးကုိင္ကာ ကစားၿပီး စုိ႔သည္။ ကုိသက္က ေစာက္စိကုိ လွ်ာျဖင့္ ခေလာက္ေတာ့ သီတာစုိးမွာ ပါးစပ္ကုိ အဝတ္ျဖင့္ အပိတ္ခံထားရသည့္ၾကားမွ ညည္းျဖစ္သည္။ တကယ့္လွ်ာအရသာက အေၾကာမ်ားကုိ ဆိမ့္ဝင္ေနေစသည္။
“ေရာ့ ေခါင္းအံုး သူ႔ဖင္မွာခုၿပီး မင္းအရင္ျဖဳတ္လုိက္”
ကုိေေအာင္က ေခါင္းအံုးကုိ ယူေပးသည္။ ကုိသက္က သူမေအာက္ကုိ ေခါင္းအံုးခုလုိက္သည္။ ေစာက္ေမြး ေထာင္ေထာင္ေအာက္မွ ေဖာင္းအိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္က ဟက္တက္ကြဲကာ ေစာက္ေစ့ နီတ်ာရဲေလးက ကုိသက္လီးကုိ ဖိတ္ေခၚေနေလၿပီ။ ကုိသက္က လက္ခုပ္ထဲ တံေတြးေထြးထည့္ကာ လီးထိပ္ကုိ သုတ္လုိက္သည္။ လီးကုိ ကုိင္ကာ သီတာစုိး ေစာက္ဖုတ္တြင္ ေတ့သည္။ တစ္ခ်က္ေခ်ာ္ထုိးသည္။ သီတာစုိးမွာ မ်က္လံုးကုိ ျပဴးထားသည္။ သီတာစုိးသည္ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးေခါင္းဝင္လာေတာ့ ဇြတ္႐ုန္းသည္။ ကုိသက္က ျပန္ထုတ္ကာ ျပန္ေတ့ထားၿပီး သီတာစုိးကုိ ၾကည့္၍ ျပန္ႏွိပ္ထည့္သည္။ လီးလံုးက တျဖည္းျဖည္း တုိးဝင္လာသည္။
“အူးဝူး”
သီတာစုိးက နာသျဖင့္ ေအာ္သည္။ လီးဆံုးေတာ့ ဆက္ဆက္ေဆာင့္ထည့္သည္။ ေလးငါးခ်က္ ေဆာင့္သည္။ နံၾကား လက္ေထာက္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္းလုိးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးဝင္သံမ်ား ဆူညံေနသည္။ သီတာစုိးမွာ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ ရွက္လည္းရွက္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ အရသာကုိ သိသလုိလုိ မသိသလုိလုိျဖစ္ေနသည္။ ကုိသက္ ဖယ္ေတာ့ ကုိေအာင္ဝင္သည္။ ကုိေအာင္ကလည္း ခပ္ျပင္းျပင္းပင္ လုိးသည္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ တက္ေဆာင့္ၾကရာ သူမလည္း ေမာလာသည္။ ဖီးလ္လည္း တက္လာသည္။ လီးရည္ကုိ ဗုိက္သားေပၚ လြတ္ခ်ကာ ႏွစ္ေယာက္သား နားေနေတာ့ သူမက ႐ုန္း၍ ႀကိဳးေျဖေပးရန္ ေျပာေတာ့ ကုိသက္က ပါးစပ္စည္းထားသည္ကုိ ျဖဳတ္ကာ ႀကိဳးေျဖေပးသည္။
“ရွင္တုိ႔ ေမာၿပီလား”
“ေမာေတာ့ ေမာတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ မေမာဘူး”
သီတာစုိးက ဗုိက္သားေပၚတြင္ ေပေနေသာ လီးရည္ကုိ လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ သပ္ကာ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ျပသည္။ ၿပီးေနာက္ ကုတင္တြင္ ေျခခ်ထုိင္ေနေသာ ကုိေအာင္ႏွင့္ ကုိသက္လီးကုိ ကုိင္ၿပီး ဒူးေထာက္ ထုိင္ခ်သည္။
“မေမာေသးရင္ ဆက္ဆြဲၾကစုိ႔”
သီတာစုိးက ကုိင္ေပးထားသျဖင့္ လီးက ေတာင္လာၾကျပန္သည္။
“ရွင္က အရင္လ်က္ေပးသူဆုိေတာ့ ရွင့္ကုိ စုပ္ေပးမယ္”
သီတာစုိး စုပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အတူ အမ်ိဳးမ်ိဳးေနေပးေသာ ပံုစံအတုိင္း သူတုိ႔ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္ဆြဲၾကသည္။

မနက္လင္းအားႀကီးေတာ့ အားလံုး အခန္းကုိယ္စီက ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္တြင္ ေျပာ၍ မေကာင္းသျဖင့္သာ တိတ္ေနၾကသည္။ အားလံုး၏ မ်က္ႏွာတြင္ ပီတိမ်ား ျပည့္ေနၾကသည္။ အပ်ိဳစင္ အပ်ိဳႀကီးတုိ႔၏ ဆာေလာင္မႈႏွင့္ သူတုိ႔၏ အားေကာင္းမႈကုိ သူတုိ႔ သေဘာက်ေနၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ အပ်ိဳႀကီးလည္း အပ်ိဳႀကီး၊ အပ်ိဳစစ္လည္း အပ်ိဳစစ္ ျဖစ္သလုိ အေပးလည္းေကာင္းၾကၿပီး အစုပ္လည္း ေကာင္းၾကသျဖင့္ အားမ်ား ပုိရွိသြားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔မ်က္ႏွာ ကုိယ္ၾကည့္ ကုိယ့္မ်က္ႏွာ သူၾကည့္ႏွင့္ ျပန္အိပ္ၾကရန္ေျပာကာ လမ္းခြဲျပန္လာၾကသည္။ ကုိဝင္းႏွင့္ ကုိလင္းက ဇာျခည္ေဇာ္၊ ကုိႏုိင္ႏွင့္ ကုိေဆြက ျမတ္ႏုိးေဝတြဲအိပ္ျဖစ္ၾကသည္။ ည ခုႏွစ္နာရီထုိးေတာ့ အရက္ဆုိင္တြင္ ဆံုၾကသည္။ အရက္ထဲတြင္ အားေဆးမ်ား ထည့္ေသာက္ၾကသည္။
“ငါတုိ႔ေကာင္မ ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ကြာ”
မေနႏုိင္ေတာ့ေသာ ကုိလင္းက စကားစသည္။ မေန႔ညက ကုိသက္က သီတာစုိးကုိ ခ်ဳပ္ကာ ထြက္သြားေတာ့ ဇာျခည္ေဇာ္ႏွင့္ ျမတ္ႏုိးေဝက က်န္ခဲ့သည္။ သူတုိ႔ ေလးေယာက္သား ခ်ဥ္းကပ္သြားေတာ့ ဇာျခည္ေဇာ္က ေျပာသည္။
“ကၽြန္မတုိ႔ေတာ့ ေအးေဆးပဲေနာ္၊ ရွင္တုိ႔ အတင္းအၾကပ္မလုပ္နဲ႔”
ျမတ္ႏုိးေဝက ေထာက္ခံသည္။
“ဟုတ္တယ္၊ ရွင္တုိ႔ထဲက ႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္မေနာက္လုိက္ခဲ့”
သူတုိ႔မွာ မႈိရသည့္မ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ အနီးဆံုးေကာင္မေလးေတြကုိ ဆြဲေခၚလိုက္ၾကသည္။ ျမတ္ႏုိးေဝေနာက္ ကုိႏုိင္ႏွင့္ ကုိေဆြ ပါသြားသည္။ အခန္းထဲတြင္ တ႐ုတ္သရဲဖူးကားႏွင့္ သူတုိ႔က်န္ခဲ့သည္။ ဇာျခည္ေဇာ္ကလည္း ခၽြတ္ထားၿပီးသား။ ကုိလင္းက ဆုိဖာေပၚ ဇာျခည္ေဇာ္ကုိ တြန္းခ်သည္။ ဇာျခည္ေဇာ္က ေပါင္ကုိကားကာ ထုိင္ခ်သည္။ မဲနက္ေသာ ေစာက္ေမြးမ်ားၾကားမွ ျဖဴဝင္းေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွင့္ ရဲတြတ္ေနေသာ ေစာက္ေစ့တုိ႔ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ကုိဝင္းက သူ႔အဝတ္မ်ားကုိ အျမန္ခၽြတ္သည္။ ကုိလင္းကေတာ့ လီးကုိ ဆြဲေဖာ္က ဇာျခည္ေဇာ္ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ ဆြဲကား လုိက္ၿပီး သူ႔လီးကုိ တံေတြးဆြတ္လုိက္သည္။ ဇာျခည္ေဇာ္က ငံု႔ၾကည့္ေနသည္။ ကုိလင္းက သူ႔လီးေခါင္းကုိ ေစာက္ဖုတ္ထဲ သိပ္ထည့္သည္။
“အြန္႔”
လီးတု ခဏခဏ ထုိးထည့္ဖူးေသာ္လည္း ေႏြးခနဲ သက္ဝင္လႈပ္ရွားမႈရွိေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္၏ လီးႀကီး တကယ္ဝင္လာေတာ့ တြန္႔သြားမိသည္မွာ အမွန္။ ကုိယ့္ေစာက္ဖုတ္ကုိ လုိးေနေသာ သူ၏ မ်က္ႏွာကုိလည္း ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ အၾကည့္ခ်င္းဆံုေတာ့ ရွက္သည္။ ကုိလင္းလည္း နည္းနည္းေတာ့ ရွက္သည္။ သည္အပ်ိဳႀကီးကုိ လုိးသာလုိးေနသည္ သူမသိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တဝက္တပ်က္ႏွင့္ ရပ္ကာ မလုိးဘဲ ခဏၾကည့္ေနမိသည္။ အုိ ဘာျဖစ္ျဖစ္ေလ ဆုိၿပီး ထုိးထည့္သည္။ မ်က္ႏွာဝုိင္းဝုိင္းႏွင့္ မည္းနက္ေသာ ဆံႏြယ္စမ်ား ပခံုးမွ ေရွ႕သုိ႔ေရာ ေနာက္သုိ႔ပါ ခ်ထားသည္။ ႏုိ႔က သိပ္အကုိင္ မခံထားရသျဖင့္ သိပ္မႀကီးေသာ္လည္း အခ်င္းခ်င္း ခဏခဏစုိ႔ထားၾကသျဖင့္ ႏုိ႔သီး ညိဳေနသည္။ ဆက္သိပ္ထည့္လုိက္ေတာ့ နာသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလး ညိဳးသြားသည္။ လီးက ႀကီးလည္းႀကီးၿပီး ေကာက္တက္ေနသည္။ ထိပ္က ညိဳေနသည္။ တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္မွာပင္ ေတာ္ေတာ္နာသည္။
“ငါ ငါ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး”
ဆုိကာ ကုိဝင္းက ကုိလင္းကုိ ထခုိင္းသျဖင့္ ကုိလင္းထလုိက္သည္။ ႁပြတ္ဆုိ လီးက သူမေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လုိက္ေသာအခါ ဟာတာတာ က်န္ခဲ့သည္။ ကုိဝင္းက ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီးလုိ တုတ္ခုိင္ေသာ လီးျဖင့္ ထုိးထည့္ ျပန္သည္။ ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလံုး ျပည့္သိပ္သြားသည္။ ကုိဝင္းက သူမကုိ မၾကည့္။ ေစာက္ဖုတ္ကုိသာ ၾကည့္ၿပီး ဇြတ္ထုိးထည့္သည္။ သူမလည္း ကုိလင္းက လီးကုိ ပါးစပ္တြင္ လာေတ့ေပးသျဖင့္ ပါးစပ္ဟကာ စုပ္ေပးမည္ လုပ္ေပးၿပီးမွ ရြံသလုိလုိ ျဖစ္လာသျဖင့္ တစ္ဖက္လွည့္လုိက္သည္။ ကုိလင္းက သူမမ်က္ႏွာကုိ ဆြဲလွည့္ၿပီး လီးကုိ ေတ့ေပးသည္။ သူမ မ်က္လံုးကုိ ဝင့္ၾကည့္သည္။ ကုိလင္းက မ်က္လံုးပင့္ျပသည္။ သူမပါးစပ္ကုိ မပြင့္တပြင့္ ဟသည္။ ႏႈတ္ခမ္းတြင္ ေႏြးခနဲ လာထိေသာ လီးထိပ္အရသာႏွင့္ အနံ႔က သူမ၏ အသိစိတ္ကုိ ဖံုးသြားသည္။ ကုိလင္းက သူမႏႈတ္ခမ္းထူထူကုိ လီးထိပ္ျဖင့္ ပြတ္သပ္သည္။ သူမ ဆာေလာင္လာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကုိ ကုိဝင္းက ေဆာင့္ထည့္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းကုိ ကုိလင္းက လီးထိပ္ျဖင့္ ပြတ္ေနသည္။ သူမလွ်ာထုတ္ကာ လ်က္ေပးသည္။ ကုိလင္းက လီးထိပ္ျဖင့္ လွ်ာကုိ ပုတ္သည္။ ကုိဝင္းကေတာ့ ေလးငါးခ်က္ ဆက္တုိက္ ေဆာင့္သည္။ ကုိလင္းလီးကုိ သူမ စုပ္ျဖစ္သည္။ လီးေခါင္းစစုပ္ေပးသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုိလင္းက ထပ္ထုိးထည့္သျဖင့္ စုပ္ေပးသည္။ ကုိဝင္းလည္း လုိးခ်က္မ်ား ျမန္လာသည္။ ကုိလင္းက ပါးစပ္ထဲ လီးမဆံုးဆံုးေအာင္ ထုိးထည့္မႈလည္း အဆင္ေျပလာသည္။ ဇာျခည္ေဇာ္သည္ အာေခါင္လာစုိက္ေနေလာက္ေအာင္ ဝင္လာျငား မေၾကာက္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ကုိ ဟေပးသည္။ ကုိလင္းကလည္း ဆြဲထုတ္ကာ ပါးေစာင္ကုိ ထုိးသည္။ လီးထိပ္ျဖင့္ ပါးေစာင္ ထုိးထားၿပီး ပါးကုိ ဇာျခည္ေဇာ္လက္ယူကာ ပုတ္ခုိင္းသည္။ ကိုဝင္းလည္း သူ႔လီးကုိ စုပ္ခုိင္းခ်င္လာသည္။ ဇာျခည္ေဇာ္ တေစာင္း အိပ္ေပးသည္။ ကုိလင္းက ေနာက္မွေန၍ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထုိးထည့္သည္။ ကုိဝင္းက ေရွ႕မွေနကာ ပါးစပ္နဲ႔ လီးကုိ ေတ့လုိက္သည္။ သုိ႔ျဖင့္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ကုိလင္းနဲ႔ ကုိဝင္းတုိ႔ ဇာျခည္ေဇာ္ကုိ သံုးခ်ီစီ ေဆာ္ျဖစ္သည္။